Bijna iedereen die ooit de introductie liep heeft daar legendarische, treurige of gênante herinneringen aan. Zo ook deze ouderejaarsstudenten, die vertellen over hun meeste memorabele introductiemoment, waar ze met gemengde gevoelens op terugkijken.

‘We plasten vanaf de Waalbrug op de pannenkoekenboot’

Bètastudent (26, man): ‘Tijdens de intro deden we een speurtocht. Een van de opdrachten was: plas van de Waalbrug. Groepsgenoten van mij gingen een stapje verder en vonden het leuker om op een schip te plassen. Ik stelde voor een vrachtschip te kiezen, dan had niemand er last van, maar helaas kwam toen net de pannenkoekenboot onze kant op. Ik heb niet meegedaan – daar ben ik achteraf blij om – maar de anderen gingen door. Er kwam enorm veel geschreeuw vanaf de boot.’

‘Mijn ID-kaart werd gevonden in Duisburg’

Student psychologie (23, man): ‘Tijdens een kroegentocht wedde ik met iemand dat ik twee keer zoveel kon drinken als hij. Uiteindelijk was ik zo dronken dat ik me die avond alleen nog maar vaag herinner. Volgens mijn vrienden ging ik me telkens met mijn identiteitskaart voorstellen aan vreemden. Na die avond was ik die kaart ook kwijt, totdat ik drie maanden later een telefoontje kreeg van het politiebureau in Duisburg. Ze hadden ’m gevonden. Geen idee hoe die daar terechtkwam – ik ben nog nooit in Duisburg geweest en ken er ook niemand.’

‘Ik had seks met mijn mentor’

Student psychologie (21, vrouw): ‘Toen mijn introductie een paar dagen bezig was, kwam er een extra mentor bij onze groep. Het klikte meteen en de dagen erna werden we steeds closer. Uiteindelijk, met een beetje aanmoediging van mijn groepsgenoten, zoenden we aan het einde van een avond lang feesten. Daarna gingen we naar zijn huis en daar bleven we ook de hele volgende dag nog. Hierdoor misten we de introactiviteiten. Een beetje gênant was het wel – want het was voor iedereen duidelijk wat er was gebeurd – maar tegelijkertijd ook leuk.’

‘Ik viel dronken van mijn fiets’

Student international business communication (26, vrouw, net afgestudeerd): ‘Ik was mentor tijdens de winterintroductie. Op een avond werd ik zo dronken dat twee van mijn mentorkinderen me naar huis moesten brengen. Ik viel ook nog eens van mijn fiets, omdat ik probeerde te bewijzen dat ik gewoon door de sneeuw kon fietsen. Niet dus. De volgende dag werd ik wakker met een gezwollen kin van de val. Bovendien moest ik tegenover mijn andere introductiekinderen bekennen dat twee van hen mij hadden geholpen om thuis te komen, in plaats van andersom.’

‘Ik werd wakker in iemands voortuin’

Student Kunstgeschiedenis (21, man): ‘Op dag twee van mijn introductie werd ik erg dronken na een feest van Phocas. Ik herinner me nog dat iemand me naar mijn fiets bracht, omdat ik was vergeten waar hij stond. Daarna is mijn geheugen leeg. De volgende dag werd ik wakker in iemands voortuin, maar zonder mijn fiets – die ik nota bene had geleend van mijn huisbaas. Ik moest uiteindelijk een onbekende die naar zijn werk ging vragen om een taxi voor me te bellen. De fiets heb ik nooit meer gevonden.’