Leden van dispuut De Tempeliers komen niet op straat te staan. Hun huis aan de Wilhelminasingel heeft geen vergunning nodig voor kamerverhuur, oordeelde de Raad van State gisteren. ‘We hebben het wel gevierd, ja.’

Met de lege flesjes bier van de vorige avond nog op de bar, zitten de leden van Kroegdispuut de Tempeliers donderdagmiddag onderuitgezakt in de banken die hun huiskamer rijk is. ‘We hebben wel een feestje gevierd, ja’, zegt huispraeses Edo Kamers. Het is dat er ook tentamens gemaakt moeten worden deze week – ze moesten zich een beetje inhouden – maar dit moment konden de studenten niet ongemerkt laten passeren.

Vergunning

De reden voor het feestje? Gisteren deed de Raad van State uitspraak in het hoger beroep dat diende tussen de gemeente Nijmegen en drie huiseigenaren. De gemeente voerde de laatste jaren een strenger beleid voor kamerpanden en stelde een vergunning verplicht voor kamerhuur. De Tempeliers beschikten niet over zo’n vergunning en dus dreigde het decennia oude dispuutshuis zijn deuren te moeten sluiten. De gemeente vond namelijk dat de vele studentenhuizen rondom de Wilhelminasingel de leefbaarheid voor buurtbewoners in gevaar bracht.

‘We waren steeds bang om de gemeente of de buurt tegen ons te krijgen’

De hoogste bestuursrechter van het land fluit de gemeente nu terug. De Raad van State oordeelde namelijk dat studentenpanden met een WOZ-waarde van boven de 325.000 euro geen vergunning nodig hebben voor kamerverhuur. Het Vensterhuis, zoals de Tempeliers hun pand aan de Wilhelminasingel noemen, valt daarom buiten de vergunningsplicht.

In het achterhoofd

‘Een enorme opluchting’, zegt Kamers in de huiskamer, terwijl zijn huisgenoten zich vermaken met een potje racen op de spelcomputer. ‘Wij hebben ons altijd op het standpunt gesteld dat wij geen vergunning nodig hebben. Wij wonen hier al meer dan zestig jaar.’ Uiteindelijk besloot het dispuut ongeveer een half jaar geleden om toch maar een vergunning aan te vragen, al vonden ze dat ze die eigenlijk niet nodig hadden.

De dreiging van een eventuele sluiting van het dispuut speelde de afgelopen jaren altijd in het achterhoofd van de bewoners, vertelt Kamers. ‘Je bent er toch mee bezig. Nog los van alle kosten die we hebben gemaakt om een vergunning te krijgen. We worden bijvoorbeeld bijgestaan door een advocaat.’

Nu hoeven de bewoners zich geen zorgen meer te maken als ze ’s nachts een keer iets te luidruchtig thuiskomen van een feestje in de kroeg. Of als er een fiets niet helemaal netjes geparkeerd staat in de voortuin. ‘We waren toch steeds bang om de gemeente of de buurt tegen ons te krijgen. Daar hoeven we ons nu geen zorgen meer over te maken.’

Moet de buurt zich daarom extra schrap zetten voor toekomstige overlast, nu het dispuut geen zorgen meer heeft over een vergunning? Huispraeses Kamers schudt zijn hoofd. ‘Wij willen graag in goed gesprek blijven met de buurt.’