‘Nederlandse supporters zijn stilletjes vergeleken met Braziliaanse supporters,’ vindt Donderswetenschapper Daniel Gomez. Hij was gisteren bij de wedstrijd Nederland-Chili.

Op straat viel Daniel Gomez wel op in zijn Hollandse outfit. ‘Veel Brazilianen riepen me lachend na. “Go Holland!”. Iedereen was in een feeststemming.’ De Nederlanders hadden soms veel over voor een voetbalkaartje, ontdekte Gomez. ‘Ik sprak een stel uit Utrecht. Ze waren de dag van de wedstrijd aangekomen en vertrekken morgen weer naar Nederland. Heel apart.’

‘Ik was onder de indruk van de organisatie van het WK,’ vertelt Daniel Gomez door de telefoon. ‘Het stadion zag er goed uit, de metrolijn was direct doorgetrokken naar het stadion en de routes waren goed weergegeven.’ Het was geen mooie wedstrijd, maar Gomez vermaakte zich wel. ‘Ik stond in mijn oranje kleren tussen voornamelijk Chileense supporters. Die deden daar niet moeilijk over, ze vonden het leuk. Er waren sowieso veel Brazilianen die de kleuren van Nederland of juist de kleuren van Chili droegen.’

Vlak na de wedstrijd had Gomez afgesproken met vrienden, uiteraard om zijn eigen land aan te moedigen. ‘Ik was van plan om met wat vrienden gewoon rustig een biertje te drinken en de wedstrijd te kijken. Maar dat was niet mogelijk. Het was één groot feest op straat. Overal waren schermen opgehangen en een sambaschool trad op om het team aan te moedigen. Ook al was de wedstrijd niet in Sao Paulo, dat maakte niet uit. Door de drukte kon Gomez de wedstrijd Brazilië-Kameroen zelf niet zien, maar hij kreeg genoeg mee. ‘Brazilianen zijn heel vocaal: ze schreeuwen, zingen en roepen. Dus op het moment dat het Braziliaanse team scoorde, was het een groot kabaal.’
Heel anders dan Nederlanders, zegt Gomez. ‘Nederlanders zijn stilletjes als je ze vergelijkt met Brazilianen. De Chilenen hoorde je de hele nacht nog zingen en roepen en van de Nederlanders hoorde je niets. En ze hadden nog wel gewonnen!’ / Jolene Meijerink