Han van Krieken heeft gelijk gekregen in een zaak die hij had aangespannen tegen dagblad De Gelderlander bij de Raad voor de Journalistiek. Volgens de voormalig rector was in de krant sprake van eenzijdige en onvolledige berichtgeving over een klacht tegen hem die dateert uit 2018.

Han van Krieken stapte in april van dit jaar naar de Raad voor de Journalistiek naar aanleiding van verschillende publicaties in De Gelderlander. De krant onthulde in september 2023 dat er in 2018 een klacht tegen de rector was ingediend wegens grensoverschrijdend gedrag.

Op een kerstmarkt had hij tegen een vrouwelijke collega twee opmerkingen gemaakt. Zij voelde zich daardoor geïntimideerd en diende de bewuste klacht in. Een onafhankelijke commissie beoordeelde de casus, verklaarde de klacht gegrond en stelde dat de opmerkingen ‘als seksueel intimiderend konden worden ervaren’.

Van Krieken kreeg een (niet-publieke) waarschuwing in zijn personeelsdossier. De toenmalige rector had de vrouw excuses gemaakt, maar stapte niet op. Dat deed hij alsnog toen De Gelderlander jaren later, vlak voor het het honderdjarig bestaan van de universiteit in 2023, over de zaak publiceerde. Zijn argumentatie was dat hij de festiviteiten rond het eeuwfeest niet in de wielen wilde rijden.

Tendentieuze berichtgeving

Van Krieken beschuldigde de krant al eerder van ‘karaktermoord’, omdat er meerdere artikelen verschenen over de casus en hij vond dat hij zich daartegen niet kon verweren. In een Vox-interview noemde hij de publicaties vorig jaar ‘op de persoon’.

Bij de Raad voor de Journalistiek vocht hij dit voorjaar twee krantenberichten aan waarin werd geschreven over de klacht die hem de kop kostte. In een stuk over een Duitse carnavalsprijs voor de Radboud Universiteit (die de oud-rector in ontvangst zou nemen) stond dat Van Krieken in opspraak was geraakt omdat hij zich ‘schuldig had gemaakt aan seksuele intimidatie van een collega’.

In een ander artikel over een gemeentelijke onderscheiding voor Van Krieken werd geschreven dat de oud-rector ‘op de vingers was getikt voor het maken van seksueel getinte, ongepaste opmerkingen tegen een vrouwelijke collega’.

Van Krieken betichtte de krant van onjuiste en tendentieuze berichtgeving. De Raad voor de Journalistiek geeft hem daarin nu gelijk. Volgens de raad heeft De Gelderlander ‘op journalistiek onzorgvuldige wijze over de kwestie bericht’. Een van de conclusies is dat de zinsneden ‘zich schuldig gemaakt aan seksuele intimidatie’ en ‘het maken van seksueel getinte, ongepaste opmerkingen’ geen adequate weergave zijn van de feiten waarvoor Van Krieken destijds een waarschuwing ontving.

De commissie die de klacht tegen hem beoordeelde, stelde namelijk slechts dat de opmerkingen ‘als seksueel intimiderend konden worden ervaren’ – dus niet dat ze het ook waren. Daarnaast gaat de raad in op een aantal specifieke details in de verslaggeving die voor de oud-rector negatief uitpakten. Ze concludeert ook dat de journalisten de suggestie van een ‘doofpot’ op de Radboud Universiteit, die in de krant werd opgeworpen, niet voldoende hebben onderbouwd.

Belangen

De Raad voor de Journalistiek benadrukt dat media wel degelijk de taak hebben misstanden in de samenleving aan de kaak te stellen en dat het relevant is kritisch te berichten over een zaak die leidt tot het aftreden van een rector, maar dat ‘de journalist het belang dat met een publicatie is gediend dient af te wegen tegen de belangen die eventueel door de publicatie worden geschaad’.

De voormalig rector laat weten blij te zijn met de uitspraak. ‘Ik hoop dat die leidt tot betere, betrouwbare journalistiek en de nodige zelfreflectie bij betrokkenen’, luidt zijn reactie. Hij zegt nu een streep te zetten onder de zaak. ‘De schade voor de universiteit en mij zijn helaas niet te herstellen.’

De Gelderlander zegt de uitspraak te accepteren. ‘We plaatsen een dezer dagen een artikel in de krant met de conclusies van de Raad voor de Journalistiek’, aldus hoofdredacteur Joris Gerritsen. Hij beaamt dat de krant in de gewraakte artikelen niet zorgvuldig genoeg is geweest. ‘In beide stukken verwezen we naar de kwestie Van Krieken. In twee alinea’s probeer je dan een complexe zaak samen te vatten. Met terugwerkende kracht zou je kunnen zeggen dat we te slordig hebben geformuleerd. Dat kan tendentieus overkomen, zo was het niet bedoeld.’