Ouderen die aandacht vragen voor een groeiend probleem: jongeren die niet graag met hen werken. Hoe moet dat verder in tijden van vergrijzing? Tijdens een bezetting van de collegezalen op de medische faculteit stuiten de ouderen op de harde werkelijkheid. Een docent draait snel de deur van de collegezaal op slot.

Een groep van zo’n vijftig ouderen was even daarvoor de collegezaal al binnen gegaan, waar eerstejaarsstudenten een college over biofyscia volgen. Met kreten als ‘Vergeet de vooroordelen!’en ‘Meer focus op de wens van ouderen!’ hoopten ze de studenten uit de collegezaal te lokken om met ze in discussie te gaan in de naburige studiezaal.

Niet meer dan twee studenten durfden het aan: Denise Waanders en Mirthe Ghering. ‘Dat was echt lachen: al die oude mensen die opeens de collegezaal binnenlopen’, zegt Waanders buiten de deur, als binnen het college gewoon verder gaat. Ghering: ‘Ze hadden ook echt een punt. Er zijn inderdaad vooroordelen over en weer.’ Harry Burgers (91) komt erbij staan. ‘Het is ook geen kwade wil’, zegt hij beminnelijk. ‘Maar je moet je er wél bewust van zijn.’

Maagdenhuis
Dat er zo weinig studenten mee zijn gegaan naar de studieruimte begrijpen Burgers en medeorganisator van de bezetting Jem van den Burg (74) wel als Mirthe Ghering heeft uitgelegd dat eerstejaars doorgaans geen waaghalzen zijn. ‘Jullie zijn nog te tam’, knikt Van den Burg begrijpend. Zelf was hij in zijn studententijd overigens heel anders. ‘Ik heb nog meegedaan aan de Maagdenhuisbezetting en de bezetting van het Erasmus! Het begint weer te kriebelen hoor.’

Van den Burg is lid van 100, uw welzijns- en zorgnetwerk, waarin zorgorganisaties en ouderen samenwerken. Ook hij is er zich van bewust dat jonge artsen de groep ouderen niet bepaald op hun netvlies hebben. Of, zoals student biomedische wetenschappen Scott Maurits het formuleert: ‘Ik merk dat specialisatieplekken in de geriatrie vrij makkelijk te vinden zijn, in tegenstelling tot plekken bij andere specialisaties.’
Van den Burg: ‘Zorg krijgen we wel. We lopen zo een ziekenhuis binnen. Maar welzijn krijgen we niet. Er is in de zorg te weinig aandacht voor de kwaliteit van leven.’

Ouderen worden niet serieus genomen, is de klacht van veel ouderen die bij de bezetting aanwezig zijn. Dat blijkt wel als de ouderen toch nog proberen de collegezaal in te komen – ‘Het is nu pauze’, zegt Van den Burg, ‘nu kan het wel’-  met oud-politica Hannie van Leeuwen. Docent Jeroen Goossens laat Van Leeuwen nog net binnen maar draait dan zonder pardon de deur op slot. ‘Maar wij willen haar ook horen’, moppert een van de ouderen die voor de gesloten deur staan.

Rollator
‘De trap! We kunnen met de trap’, roept iemand. Hij wijst in de richting van een tweede zaal met videoverbinding. Een dame met een rollator zucht. Maar de meerderheid van de protesterende oudjes laat zich niet wegsturen. Langzaam bestijgen ze de trap.
Hannie van Leeuwen is al halverwege haar toespraak als de eerste ouderen boven komen. Ze praat in oneliners tegen de zaal met studenten: ‘Ik zeg tegen jullie: ga in de ouderenzorg werken!’ En: ‘Ouderen zijn geen oud nieuws. We zijn jong van hart.’ De studenten klappen voor haar als ze te horen heeft gekregen dat ze moet stoppen. Buiten wil een andere docent vast maar even gezegd hebben dat het niet de bedoeling is dat haar college straks ook bezet gaat worden. ‘Luisteren naar mijn college dat mogen jullie natuurlijk wel’, zegt ze. ‘Pfffft’, reageert een oudere heer en zijn buurman trekt zijn wenkbrauwen op.

Achter in de zaal discussieert Herman Verblackt (68) met een studente over euthanasie. Hij wijst op het belang van keuzevrijheid, zij op de gevaren daarvan. ‘Het gaat om de kwaliteit van leven, niet de kwantiteit’, zegt Verblackt. ‘We willen aandacht voor de ouderenzorg in brede zin, met name ook op mentaal gebied. Het beeld is toch vaak dat we versleten  zijn, dat ons denkvermogen minder wordt. Maar we zijn nog tot heel wat in staat.’ / Martine Zuidweg, Pim Muller. film: Anne Gerritsma