Dat vooroordelen tegenover Marokkaanse mannen bepalen hoe dicht je bij een willekeurige Marokkaan gaat staan, is voor de hand liggend. Verrassender is dat het andersom ook werkt: je gedrag – maak je heel vaak een toenaderingsbeweging bij foto’s van Marokkaanse mannen – vermindert je vooroordelen.

Sociaal psychologe Annemarie Wennekers vroeg proefpersonen hoe ze dachten over mannen van Marokkaanse afkomst.  Vervolgens keek ze in hoeverre de proefpersonen toenaderings- of juist vermijdingsgedrag vertoonden. Ze moesten een joystick naar zich toetrekken of juist wegduwen bij het zien van Nederlandse en Marokkaanse namen. De uitkomst was voorspelbaar: hoe negatiever de associatie, des te sneller duwden de proefpersonen de Marokkaanse namen weg. Daarna liet Wennekers in een experiment de helft van de proefpersonen de joystick naar zich toe halen bij foto’s van Marokkaanse mannen en wegduwen bij foto’s van objecten. De andere helft moest precies het omgekeerde doen. Na het experiment moest elke proefpersoon even wachten in een ruimte waar een jas en een tas lagen – zogenaamd van de proefpersoon voor hen, van wie ze hadden kunnen lezen dat hij een Marokkaanse naam had. Opvallend was dat de mensen die getraind waren op de toenaderingsbeweging bij Marokkaanse namen, dichterbij de stoel met de spullen van de Marokkaanse jongeren gingen zitten. Vergelijkbare mensen – met evenveel vooroordelen – uit de ‘wegduwgroep’ hielden meer afstand. Het is gissen naar een beleidstoepassing. Maar promotor Daniël Wigboldus brandt zich er niet aan. Hij wijst erop dat dit proefschrift ‘ een zogenoemde fundamentele focus heeft’. ‘Het is dus niet gericht op beleidsadvies maar op het ontdekken van onderliggende psychologische processen.’ / Martine Zuidweg Annemarie Wennekers promoveert vandaag op haar onderzoek Embodiment of prejudice: The role of the environment and bodily states.