Het Radboud Excellence Initiative en het Wetenschapsknooppunt houden op te bestaan. Ook gaat het college van bestuur bezuinigen op veel andere projecten en organisaties, zoals het Teaching and Learning Center, het duurzaamheidsprogramma en de samenwerking met Maastricht. Leden van de centrale medezeggenschap betreuren dat ze niet geraadpleegd werden bij de maatregelen.

Hij is ‘behoorlijk overvallen’ door het nieuws, vertelt Jan van Baren-Nawrocka, adviseur wetenschapseducatie bij het Wetenschapsknooppunt (WKRU), een organisatie die zich bezighoudt met projecten voor basisschoolleerlingen en professionalisering van (aankomende) leraren. Afgelopen donderdag werd aan Van Baren-Nawrocka en zijn collega’s meegedeeld dat eind dit jaar de stekker uit het WKRU gaat.

‘Wij hebben de expertise in huis om kinderen op basisscholen te doen ervaren wat wetenschap inhoudt. We bereiken kinderen voor wie het niet vanzelfsprekend is dat ze die kans krijgen. Dat is in deze tijd heel belangrijk.’ Onder andere het evenement Radboud Kids werd door het Wetenschapsknooppunt georganiseerd.

Maar het college van bestuur moest ‘pijnlijke keuzes’ maken en kondigde gisteren een bezuinigingsprogramma aan dat onder andere het WKRU treft. De twee vaste medewerkers van het Wetenschapsknooppunt zullen zorgvuldige begeleiding krijgen en waar mogelijk een andere functie worden aangeboden, zo valt te lezen in het bericht van de universiteit.

Algemene activiteiten

Met de maatregelen wordt op termijn jaarlijks 2 miljoen euro bespaard. Het gaat om middelen uit de algemene universitaire activiteiten (AUA), een pot geld die direct onder de verantwoordelijkheid van het college van bestuur valt.

Het besparingspakket is het gevolg van teruglopende studentenaantallen, hogere loonkosten, inflatie en regeringsbeleid. ‘Uiteraard is dat pijnlijk, zeker voor de direct betrokkenen’, zegt vicevoorzitter Agnes Muskens in het online bericht. ‘Helaas is ook dit nodig om financieel gezond te blijven; in het belang van ons onderwijs en onderzoek.’

Van twee projecten stopt de financiering op termijn helemaal. Naast het WKRU gaat het om het Radboud Excellence Initiative, dat internationale toponderzoekers naar Nijmegen haalt.

Andere organisaties en initiatieven die het met minder financiering moeten gaan doen zijn het Christine Mohrmannfonds, het Radboud Teaching & Learning Centre, het Profileringsfonds, het programma Radboud Sustainability, de ontwikkeling van technische opleidingen en de samenwerking met de Universiteit Maastricht.

Onzekere toekomst

Ook de functie van Inge Eijkhout, hospitality officer bij het Radboud Excellence Initiative, zal op termijn ophouden te bestaan. ‘De onderzoekers die al zijn begonnen en de fellows uit de laatste nominatieronde kunnen hun werk afmaken. Maar vanaf 2027 zal het programma definitief stoppen. Ik zal daarom binnenkort een gesprek hebben met mijn leidinggevende en een personeelsadviseur om te kijken of er ander werk voor mij is binnen de universiteit. De uitkomst is onzeker – ik sta niet direct op straat, maar er zal nog wel wat op me afkomen de komende tijd.’

Belangrijke doelstelling van het Radboud Excellence Initiative was om goede mensen aan te trekken, internationale samenwerkingsverbanden aan te gaan en daarmee de Radboud Universiteit sterker te profileren. Eijkhout: ‘Die samenwerkingsverbanden blijven jaren bestaan, zo is de ervaring. Dat is goed voor de naamsbekendheid van de universiteit. En de gastwetenschappers hadden veelal een heel goede output. Allemaal zaken die we nu zullen verliezen.’

Medezeggenschap niet betrokken

De centrale medezeggenschap van de universiteit werd niet betrokken bij de bezuinigingsplannen op de universiteitsbrede activiteiten. Voorzitter van de Universitaire Studentenraad Sven Braster betreurt dat. ‘Enkele uren voor het bericht online kwam op de website van de universiteit, kregen de voorzitter van de Ondernemingsraad en ik de tekst toegestuurd’, zegt hij. De Onderdeelcommissie van Radboud Services werd vooraf wel op de hoogte gesteld.

In principe heeft de centrale medezeggenschap alleen instemmingsrecht op de hoofdlijnen van de begroting. ‘Afgelopen december hebben we positief geadviseerd,’ zegt Braster. ‘Maar toen was van deze specifieke bezuinigingen nog geen sprake. Als je zo’n grote besparing doorvoert wil je als college van bestuur toch voldoende draagvlak creëren?’

‘Als USR zouden we graag actiever betrokken worden in de keuzes die worden gemaakt’

Braster zegt het goed te vinden dat het college van bestuur niet alleen geld weghaalt bij de faculteiten en de ondersteunende diensten, maar ook zijn eigen uitgaven kritisch tegen het licht houdt. ‘Maar als USR zouden we graag actiever betrokken worden in de keuzes die worden gemaakt. Nu wordt er bijvoorbeeld bezuinigd op het Profileringsfonds, waardoor het voor studenten moeilijker wordt om in het buitenland te studeren. Ook vraag ik me af of het in deze tijden slim is om op het Radboud Sustainability Programma te bezuinigen.’

Reorganisatie

Ook Max Visser van de Ondernemingsraad is teleurgesteld. ‘Deze bezuiniging op universiteitsbrede activiteiten roept veel vragen op. Is deze stap onderdeel van een groter plan of is het een noodmaatregel? Wat zijn de strategische gedachten achter het stoppen van de samenwerking met Maastricht University?’

‘We gaan het college van bestuur hier zeker over aan de tand voelen’

Visser vertelt dat de medezeggenschap en het college van bestuur eerder gesprekken hebben gevoerd over een strategie met betrekking tot de bezuinigingen. ‘Zo is bijvoorbeeld gekozen voor meer interdisciplinaire samenwerking en voor een afslanking en optimalisatie van de ondersteunende diensten. Maar die strategie vind ik niet terug in deze bezuiniging.’

Volgens Visser, die ook bedrijfseconoom is, heeft een bezuiniging van 2 miljoen euro een hoop consequenties. ‘75 procent van de bezuinigingen aan de universiteit betreft personeel’, zegt hij. ‘Als je 2 miljoen bezuinigt, dan bespaar je 1,5 miljoen euro op medewerkers. Als je weet dat 1 FTE gemiddeld zo’n 100.000 euro per jaar kost, dan weet je dat er grofweg 15 FTE moet verdwijnen. In dat geval spreek je van een formele reorganisatie. Daar moeten we als medezeggenschap bij betrokken worden. We gaan het college van bestuur hier zeker over aan de tand voelen.’