Wegwerken van het oplopend tekort en ophogen van het aantal publicaties in goede tijdschriften. Dit is de opgave van het opnieuw geplaagde Centrum voor Parlementaire Geschiedenis om overeind te blijven. Drie van de negen onderzoekers moeten het CPG verlaten.

‘Red het CPG’, luidde vorig jaar de slogan bij de reddingsactie van het aan de RU verbonden Centrum voor Parlementaire Geschiedenis. Het wegvallen van de subsidie van het onderwijsministerie leek het einde van het centrum, maar drie nieuwe geldschieters – de Eerste en Tweede Kamer en het ministerie van Binnenlandse Zaken – brachten redding. Naar nu blijkt is het geld, zelfs aangevuld met een forse bijdrage van het College van Bestuur, onvoldoende het CPG in huidige vorm overeind te houden. Het faculteitsbestuur van letteren luidde deze maand de noodklok.

Tekorten
Een nieuwe analyse van het letterenbestuur bracht aan het licht dat het CPG al tien jaar leeft op té grote voet, waarbij het bestuur al die jaren de tekorten heeft aangevuld. Het wordt tijd voor schoon schip, aldus de redenering, want de drie nieuwe subsidiebronnen zijn opgeteld bij het geld van het universiteitsbestuur veruit onvoldoende. Dit jaar wordt het tekort becijferd op 187.000 euro, volgend jaar komt daar nog eens 20.000 euro bovenop. De uitweg: drie onderzoekers moeten het veld ruimen.

De operatie gaat gepaard met een aangescherpte taakstelling: publiceren in de betere tijdschriften, actuelere parlementaire geschiedenis bedrijven, meer samenwerking zoeken over de grens en de zichtbaarheid van het centrum nog verder verbeteren. Het nieuwe beleid is bedoeld om de reputatie van het CPG te versterken met een interne verschuiving: de hoogste onderzoekslaag wordt opgekrikt van drie naar zes, de onderste laag (nu zes mensen) wordt geschrapt. De helft van deze laag promoveert, de andere drie moeten uitzien naar een werkzaam leven buiten het CPG.

Schrik
Het faculteitsbestuur spreekt van een ‘pijnlijke operatie’, woorden die CPG-directeur Carla van Baalen alleen maar kan herhalen. Na de blijdschap over de redding vorig jaar rest nu ‘enorme schrik’. De afgelopen maanden liep haar zoektocht naar extra geld spaak, en het drietal nieuwe geldschieters om extra geld vragen noemt ze ‘ongepast’. Ook het universiteitsbestuur, dat nu opdraait voor zestig procent van de begroting, is volgens haar al tot het uiterste gegaan. Van Baalen: ‘De hoop op een nieuwe geldschieter is nog niet vervlogen, maar nú moeten we actie ondernemen om het centrum toekomstbestendig te maken.’

Dat het CPG wordt gemaand zijn wetenschappelijke status op te poetsen, wil volgens Van Baalen niet zeggen dat het centrum er slecht voorstaat. ‘In februari 2013 kregen we een goede beoordeling, en we hadden natuurlijk voor onze reddingsactie nooit een Kamerbreed gesteunde motie gekregen als we niet goed zouden zijn.’ Maar de nieuwe taakstelling liegt er intussen niet om. Meer publicaties, vernieuwde geschiedschrijving en vooral doorgaan met de bediening van samenleving en media. Hoe moet dat allemaal met minder mensen? Van Baalen: ‘Het lijkt erop dat we met minder mensen  meer moeten gaan doen. Daar gaan we ons intern eens goed over buigen. Maar een nieuwe koerswijziging is nu nodig.’ / Paul van den Broek