De ‘glassroom’ is afgebroken. De bewoners die vorige week noodgedwongen een hele dag offline gingen, zitten waarschijnlijk weer gewoon ergens multimediaal te zijn. Maar dat geeft helemaal niets, zegt de organisatie. ‘Het is hoe dan ook een geweldig experiment geweest.’

Studentenpastor John Hacking, die het project mee organiseerde, had vooraf geen idee wat hij van het project moest verwachten. Vijf dagen, tien bewoners en een karrenvracht aan media-aandacht verder, kijkt Hacking zeer tevreden terug. ‘Ik merk dat mensen denken dat we met dit project protesteerden tegen het veelvuldig gebruik van moderne technologieën. Dat is niet zo. We zijn al tevreden als mensen zich eens af zouden vragen of ze nog zonder techniek kunnen, of nadenken over de invloed die techniek op ons heeft.’

Alles goed?
En dat is gelukt – getuige de vele reacties die Hacking gedurende de week kreeg. ‘Eigenlijk ongelooflijk. Ons project is sec bekeken heel normaal; twee mensen gaan een dagje het gesprek aan zonder dat ze afgeleid worden door telefoons, kranten, televisie of wat dan ook. Dat is tegenwoordig blijkbaar zo bijzonder dat je er de landelijke pers mee haalt. Dat zegt natuurlijk wel iets. Wat ik ook opmerkelijk vond: deelnemers kregen gedurende hun offline dagje berichtjes of alles wel goed met ze ging. Blijkbaar gaan mensen er vanuit dat er iets mis is als je een paar uur niet reageert op berichtjes.’

Los van alle bevindingen, diepere lagen en andere experimentele gedachten is Hacking vooral tevreden over alle vrolijkheid en positiviteit rondom het glazen huis. ‘Het leefde echt. Mensen kwamen langs, bleven even praten, rondkijken en liepen met een glimlach weer weg. We hebben echt alleen maar leuke reacties gehad – van omstanders, de pers, de deelnemers en de lunchgasten. Dit weekje was echt goed voor de sociale cohesie op het Erasmusplein. Als je dat bereikt dan is het sowieso een geweldig experiment geweest.’ / Tim van Ham

Of Glassroom een vervolgt krijgt, moet nog besloten worden.