Peter praat politiek (10): Amateurs
Op 22 november mocht Nederland weer naar de stembus voor de Tweede Kamerverkiezingen. Zo ook politiek commentator en universitair docent Peter van der Heiden. Wat valt hem op? In deze serie becommentarieert hij het politieke nieuws.
Nou, dat gaat lekker worden. Nog voor er ook maar een gesprek had plaatsgevonden, houdt de verkenner er alweer mee op.
‘Vanwege de ontstane onrust’ – tja, dat had hij zelf niet kunnen voorspellen natuurlijk, als je beschuldigd wordt van fraude door je voormalige werkgever. Het zegt iets over het inschattingsvermogen en het intelligentieniveau van de nu alweer ex-verkenner (én van de politiek leider die hem benoemde), die namens de PVV in de Eerste Kamer zit. U weet wel, de chambre de reflection, de club van wijze mensen die op afstand nog eens diep moeten nadenken over wat er in de waan van de dag in de Tweede Kamer is besloten. Een mooie voorbode van wat ons staat te wachten.
Want, met het voortijdig afhaken van de VVD die eventueel enkel lafjes wil gedogen maar geen echte verantwoordelijkheid wil dragen, is Nederland overgeleverd aan de politieke amateurs. Twee partijen zonder enige bestuurlijke ervaring moeten Nederland door een periode loodsen waarin de existentiële crisissen over ons heen zullen rollen. Klimaatproblemen, woningnood, bestaanszekerheid. Dat wordt lachen als politieke brekebenen als Dion Graus en Martin Bosma de scepter gaan zwaaien.
‘Arme Pieter, overgeleverd aan de revanchistische amateurs van de PVV’
Ik voorzie LPF-achtige toestanden. Want hoe gaat Wilders, dictator binnen zijn eigen partij (hij is, zoals bekend, het enige lid van zijn club), zowel een fractie als een kabinet leiden? Chaos ligt in het verschiet, en dat op het moment dat we juist zo hard toe zijn aan stabiliteit – al had ik daarvoor liever een andere constellatie gezien.
Pieter Omtzigt wordt, nog voor de formatie überhaupt van start is gegaan, op zijn wenken bediend met zijn roep om bestuurlijke vernieuwing. Al vraag ik me ten zeerste af of dit nu is wat hij voor ogen had, zo’n terugkeer naar de populistische chaos uit het begin van deze eeuw. Arme Pieter, overgeleverd aan de revanchistische amateurs van de PVV. En ik sluit er maar weer mee af, en kan dat vrees ik nog heel lang doen: arm land…