Op 22 november mag Nederland weer naar de stembus voor de Tweede Kamerverkiezingen. Zo ook politiek commentator en universitair docent Peter van der Heiden. Wat valt hem op? In deze serie becommentarieert hij het politieke nieuws.

Natuurlijk zat ik op de bank met chips en een drankje, klaar om me te laten overweldigen door een clash tussen de lijsttrekkers van de drie partijen waar het om lijkt te gaan draaien over een week of twee. Tenminste, de partijen die weleens als grootste uit de stembus kunnen gaan komen. En aangezien verkiezingen tegenwoordig een horse race zijn (‘wie wordt er minister-president?’), is dit een kwestie waar formaat er wél toe lijkt te doen – al vind ik het ook in deze belangrijker wát je ermee doet dan hoe groot hij is. Maar enfin, drie kandidaat-grootsten bij RTL, met elkaar in debat. De overweldiging bleef uit, vrees ik. Een matte boel, maar dat is het al snel als Wilders niet meedoet.

Veel wijzer ben ik niet geworden zondagavond. Omtzigt wil vooral bestuurlijke veranderingen en bestaanszekerheid, Timmermans meer aandacht voor klimaat en betaalbaarheid voor iedereen, en Yeşilgöz– tja, wat zij nu precies wil werd me niet helemaal duidelijk, maar wel dat zij de handigste debater is, door telkens, als zij het laatste woord had, met een uitsmijter te komen waar Omtzigt of Timmermans het totaal mee oneens waren, maar – jammer joh! – niet meer op mochten reageren. Een leermomentje voor de assistenten van beide heren; dat lijkt een aardige tactiek te zijn, vooral ook gezien het feit dat het voormalige Twitter meent dat de VVD als winnaar uit het debat kwam.

Het venijn zat ‘m vooral in de staart, of beter nog, achter de staart: in de nabeschouwing in de talkshow Renze. Daar mochten twee voormalige CDA-coryfeeën (Frits Wester, die zijn loopbaan begon als CDA-woordvoerder, en voormalig CDA-spindoctor en staatssecretaris Jack de Vries) volledig onpartijdig leeglopen op die andere voormalige CDA’er: Pieter Omtzigt. Natuurlijk kwam hij er in hun optiek niet al te best vanaf. En al ben ik ook geen al te groot fan van de CDA-dissident en vind ik ook dat hij wel wat meer mag laten zien van wat hij nu eigenlijk wil, zo’n afrekening in het christendemocratische milieu lijkt mij niet de manier om een debat te duiden. Als je dat überhaupt al moet doen, een debat duiden, want zo’n nabeschouwing kan soms een groter effect hebben dan het debat zelf. De spin rond zo’n debat gaat nog weleens een eigen leven leiden – al is het maar omdat de kijkdichtheid van het debat zelf niet al te groot is en de duiding het nieuws overheerst…