Phocas heeft geld nodig en gaat crowdfunden
Drie ton. Zoveel moet roeivereniging Phocas aan eigen geld bijdragen aan de universiteit als het nieuwe botenhuis er komt. De club is al jaren aan het sparen, maar dat gaat niet snel genoeg. Een crowdfundactie moet helpen.
Phocas heeft de laatste jaren goed gespaard en al zo’n 235.00 bij elkaar gescharreld. De roeivereniging houdt jaarlijks tien tot vijftien verschillende acties om het botenhuis te bekostigen. Maar die handdoek is wel uitgewrongen. ‘Als we in dit tempo door zouden gaan, dan zou het nog vier of vijf jaar duren voordat we genoeg geld bij elkaar hebben’, zegt Anne Hoesbergen, commissaris nieuwbouw van Phocas. ‘Met de crowdfundactie hopen we in drie maanden tijd 20.000 euro extra op te halen.’
Hoe sneller Phocas de spaarpot tot drie ton heeft aangevuld, hoe beter. ‘Zodra de gemeente en de universiteit eruit zijn, willen we startklaar zijn om ons steentje bij te dragen’, zegt Hoesbergen. En dat ‘steentje’ mag ook best meer worden dan 300.000 euro. ‘Anders zit je met een bloeiende vereniging in een prachtig nieuw pand dat verder nog geen enkele aankleding heeft.’ Hoesbergen rekent voor: ‘Meubilair, kluisjes, een geluidsinstallatie… Al dat soort dingen vraagt om een grote eenmalige investering en daar willen we ons goed op voorbereiden.’
Roeiclinic
En dus doet Phocas met de crowdfundactie een beroep op oud-leden, ouders, sympathisanten – eigenlijk iedereen die wat geld over heeft voor Phocas. Als tegenprestatie krijgen donateurs – afhankelijk van hun bijdrage – een nieuwsbrief, een uitnodiging bij de opening of een roeiclinic.
Hoesbergen kijkt met spanning uit naar de actie. ‘De betrokkenheid van leden en oud-leden is in het verleden al groot gebleken. Hopelijk kunnen we ook bij de laatste loodjes op hen en anderen rekenen.’ / Tim van Ham
Martijn’s Tennis schreef op 25 maart 2016 om 04:21
Deze crowdfundingsactie hebben ze eerder al gelanceerd. Het is bij Phocas elke keer hetzelfde verhaal: we komen niet aan het benodigde geld om te verhuizen. Zo gaat het al jaren. En nog steeds zitten ze in het oude botenhuis en gebruiken ze de pers om weer aandacht te vragen voor hun érbarmelijke’ situatie.