‘Sex, drugs en niet naar school’ is een van de leuzen op het tijdelijke hout in de liften in het Erasmusgebouw. Docenten en studenten kunnen er doorgaans wel om lachen. ‘Het is een beetje plat, maar beter dan die spiegels waar je alleen maar jezelf ziet.’

De twintigste verdieping van het Erasmusgebouw wordt verbouwd. ‘Een nieuw perspectief’, pronkt op de posters die op de begane grond hangen. Na de zomervakantie moet het klaar zijn, maar tot die tijd worden de liften met houten mdf-platen beschermd. Studenten blijven jongvolwassenen en dit zie je in de liften. In pen, potlood, stift en krijt verschijnen prenten en spreuken die zo divers zijn als de jongeren zelf.

‘2 + 2 = 5’ doet al vermoeden dat het geen bèta’s zijn die zich door de zes liftschachten van het Erasmus verplaatsen. Het gebouw is sinds zijn constructie in 1974 de thuishaven van zowel de Faculteit der Letteren als de Faculteit der Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen. Dit blijkt uit  de Griekse citaten en de filosofische inside jokes, die naast een bonte verzameling piemels op de tijdelijke liftwanden zijn getekend. Hiernaast worden er ook verbeterpunten op de platen geschreven. Zo vragen sommige studenten om een liftmuziekje en anderen om posters.

Bouwvakkers
Niet iedereen is positief over het geklieder. ‘Schandalig. Zoiets doe je thuis toch ook niet!’ vindt een van de bouwvakkers die op de twintigste verdieping aan het werk is. ‘Het is wel erg kinderachtig. Ik vind het meer iets voor peuters dan voor studenten’, zegt een secretaresse. ‘Als het al studenten zijn. Misschien zijn het wel medewerkers.’ Een docent kunstgeschiedenis wil vooral de spiegel terug: ‘Zo weet ik toch niet of mijn haar goed zit als ik naar een college ga’.

Drie studenten kunstgeschiedenis vinden de artistieke waarde nog wat laag liggen maar een promovendus is wel blij met ‘een beetje afleiding tussen de verdiepingen in’. Een filosofiestudent houdt het kort en vindt het ‘kneiterbaas’. Sommige docenten zijn ronduit enthousiast. ‘Het is helemaal geen geklieder. Het is uiting, en dat is iets moois!’ pleit een docent kunstmatige intelligentie.

Het hout niet op
De meeste liftbezoekers zeggen geen fan te zijn van de meest schunnige teksten. Zo getuigt ‘laat je likken’ volgens een hoogleraar Nederlands ‘niet echt van universitair niveau’. Toch zijn er ook krabbels die bij iedereen een lach op het gezicht lijken te toveren. ‘Het hout niet op, niet vanzelf’ is tot nu toe favoriet. Tot medio juli kan er nog gekeken en gekrabbeld worden, daarna verdwijnen de platen uit de liften. / Maarten van Gestel