Werken op een flexplek tussen de verhuisdozen en met z'n allen in de rij staan voor één koffiezetapparaat. Het is de eerste ervaring van de medewerkers die deze week zijn verhuisd naar het Berchmanianum. Maar: ‘Het is een cadeau om hier te werken’.

Catalina Figueroa Espinosa, Student-assistent Duitse studievoorlichting.

‘Jullie zijn er vroeg bij, ik werk hier nu net drie uurtjes. Ik heb een mooi uitzicht en het is hier een stuk lichter. Op de telefooncentrale zijn alleen maar flexwerkplekken. Dat is wel een nadeel, want nu kan ik mijn spullen niet zomaar meer laten liggen. Je spreekt wel veel meer mensen op deze manier. Net ging het beveiligingsalarm trouwens ineens keihard af. Ik weet niet of het de bedoeling was, maar iedereen bleef gewoon zitten.’

Ellen Venderbosch, Manager bedrijfsbureau Radboud Services.

‘Ik ben gisteren verhuisd naar het Berchmanianum. Ik heb jaren in het oude bestuursgebouw gezeten, dus het is hier wel wennen. De verhuisdozen staan nog in mijn kamer. Het is een prachtig gebouw: het is echt een cadeau om hier te werken. Ik moet nog wel wat dingen ophangen in mijn kantoor. Mijn zoon doet de kunstacademie, dus hij gaat een mooi schilderij leveren voor mijn nieuwe muur!’

Sjoerd van den Berg, communicatie-adviseur.

‘Ik ben vanochtend hier naar de derde verdieping verhuisd. Het gebouw is supermooi! Ik ben ook tevreden met de flexwerkplekken. Het is zo echt een stuk socialer, want ik kom veel collega’s te spreken die ik eerst nooit zag. Ik moet nog wel even een laptop fixen; toen ik vanmorgen aankwam waren alle computers bezet. Dat er maar één koffieapparaat is, vormt voor mij geen probleem trouwens. Ik drink chocolademelk.’

Centrale Studenten Administratie

Ook de vers verhuisde medewerkers van de Centrale Studenten Administratie zijn te spreken over het nieuwe gebouw, maar willen liever niet individueel op voxweb.nl. Ze stippen een aantal kinderziektes aan. ‘Het is hier heel licht, maar ook wel heel koel. Ik word er eigenlijk een beetje dizzy van’, zegt een van de medewerkers. ‘We hebben wel echt veel meer ruimte in dit gebouw’, vervolgt ze, wijzend op een lange vensterbank waar veel planten op prijken. ‘Gisteren verdwaalde ik toen ik van het terrein af probeerde te komen’, bekent een collega. ‘Het Berchmanianum is echt een doolhof.’