‘Mijn mailbox stond na de uitslag meteen vol met opdrachtaanvragen,’ vertelt RU-medewerker Judith Steenkamer. Met gemak won zij de publieksprijs van de tentoonstelling Beeld van Beatrix in Paleis het Loo. Nu is ze fulltime portretschilder.   Wat gebeurt er met jouw portret van Beatrix? ‘Paleis het Loo heeft het gekocht, dus daar blijft het hangen. Dat vind ik een fijne gedachte. Er waren ook heel wat particulieren die het wilden kopen, maar waarom snap ik niet zo goed. Marc van der Linden (royaltywatcher en hoofdredacteur van Royalty red.) wilde een prent van het schilderij weggeven aan zijn lezers. Dat heb ik afgewezen, die massaliteit, daar houd ik niet. De zonnebloemen van Van Gogh hangt ook in posters in veel kamers, maar dan noem je ook een gevestigde naam. Zo ver ben ik nog niet.’ Krijg je nu meer portretaanvragen? ‘Na de uitslag zat mijn mailbox meteen helemaal vol met verzoeken van mensen die een portret van mijn hand willen. Heel fijn, want nu heb ik de mogelijkheid om me volledig te concentreren op het schilderen. Eerst combineerde ik het met mijn werk bij het Soeterbeeck Programma, maar dat is nu niet meer mogelijk. Ik werk nog twee maanden op de campus, daarna stop ik.’ Hoe lang ben je met een portret bezig? ‘Dat verschilt per opdracht. Ik ben er ongeveer een maand mee bezig, soms wat langer en soms wat korter. Maar dat was omdat ik het naast mijn fulltimebaan deed. Hoe lang ik er nu over doe, zonder mijn andere baan is nog afwachten. Daarnaast ligt het er ook aan of ik aan een of twee portretten tegelijk werk. Als je te lang blijft turen naar je werk, raak je je objectiviteit kwijt. Door aan meerdere portretten te werken, voorkom je dat.’ Je studeerde filosofie aan de Radboud Universiteit. Heb je daarnaast nog een kunstopleiding gevolgd? ‘Ik heb wel een paar schildercursussen gevolgd, maar de technieken leerde ik van mijn vriend Emile van Dalen. Ik schilder pas een jaar in deze stijl. Emile begrijpt mijn situatie. Hij weet hoe het voelt om nu alle aandacht te krijgen. Hij deed namelijk vorig jaar mee aan Sterren op het doek en portretteerde toen Linda de Mol. Hij werd ook overladen door verzoeken. Zo veel, dat hij er op een gegeven moment genoeg van had. Hij schildert alleen nog maar eigen werk, en ik nu dus vooral in opdracht. We hebben dezelfde stijl, maar zitten gelukkig niet in elkaars vaarwater.’ / Jolene Meijerink