Binnen blijven, online colleges volgen, sociale onthouding. Hoe doen studenten dat? In deze wisselcolumn schrijven studerende medewerkers van Vox over hun leven in tijden van corona. Rein Wieringa, student politicologie, kan zich vermaken met 'keutel en behang.'

Heb je alle tijd van de wereld, zit je alsnog de hele dag langs quarantainememes en filmpjes met wc-rollen te scrollen. Meer tijd betekent vooral meer tijd om verantwoordelijkheden uit te stellen: een scriptie, een essay en een tentamen. Morgen heb ik nog niks gepland, dan begin ik er wel aan.

Als ik mijn tijd op internet zit te verdoen zie ik vaak mensen die met onwaarschijnlijk weinig middelen iets moois weten te maken, zoals een drummer op een spongebobdrumstel, een fotograaf met een speelgoedcamera en deze gast met maar één snaar op zijn gitaar. Met beter materiaal kunnen ze vast iets mooiers maken, maar nu zijn ze minstens zo creatief bezig.

Ze doen me denken aan een gedicht dat ik op de middelbare school in de lessen Nederlands van mevrouw Van den Berg moest lezen. ‘In de beperking’ gaat over een baby die wil tekenen, maar in zijn box niets anders voor handen heeft dan ‘keutel en behang’. De schrijver oordeelt dat de baby ondanks zijn beperkte bewegingsruimte meer kunstenaar is dan een vogel die buiten zit te fluiten.

Nu zitten we allemaal in de beperking. Dat levert meteen een berg nieuwe ideeën op: een quarantaine-sitcom, een serie propagandaposters over Corona en natuurlijk de memes, zelfs over Nijmegen. Genoeg muziek ook: balkonconcerten in binnen– en buitenland en Saint-Saëns op cello en wc-rol.

De plank misslaan kan natuurlijk ook. De tweede keer dat een orkest in quarantaine Ode An Die Freude bij elkaar plakt is minder leuk dan de eerste, en het idee van Amerikaanse beroemdheden om samen Imagine te zingen had beter bij een idee kunnen blijven. Ali B’s poging om weer relevant te worden laat ik even voor wat het is.

En studenten in de beperking? De leden van Carolus Magnus dopen hun lustrumradio om tot quarantaineradio, Ovum Novum doet boodschappen voor ouderen en verveelde studenten op Facebook zetten een studentikoos woordenboek in elkaar. Weet ik eindelijk wat een kroegspoiler is.

Door social distancing zijn we allemaal even een baby zonder kleurpotloden. Als ik internet mag geloven hoef ik me de komende twee maanden niet te vervelen: ik kan me ook vermaken met keutel en behang.