Voor Radboudstudenten die tijdelijk in het buitenland zitten, is het lastig beslissen of ze naar huis moeten komen of niet. Kjartan van Driel kwam terug, Veerle van Winden besloot te blijven. 'Zolang er nog vluchten naar Amsterdam gaan, blijf ik hier.'

Toen de coronacrisis Nederland bereikte, waren veel Radboudstudenten op uitwisseling of stage in het buitenland. Het International Office riep hen allemaal op om contact op te nemen, zodat er een overzicht kwam van waar iedereen was en hoe het met iedereen ging. ‘We adviseren iedereen dringend om naar huis te komen,’ zegt woordvoerder Martijn Gerritsen. ‘Maar we kunnen niemand dwingen. Uiteindelijk is het aan de student.’

Kjartan van Driel (22), bachelorstudent Mathematics en Physics, zou voor vier weken naar de Amerikaanse stad Seattle gaan. ‘In het kader van het Honours Programma zou ik onderzoek doen bij de universiteit daar,’ zegt hij. ‘Toen ik aankwam was Seattle een spookstad en de universiteit was ook verlaten. De mensen die er wel waren, spraken veel over corona en iedereen waste vaak zijn handen.’

Tijdens zijn eerste week in Amerika kondigde het land aan dat het de grenzen zou sluiten, en kort daarna wilde Europa hetzelfde doen. ‘De prijzen voor vluchten stegen exponentieel, zeker die naar Italië,’ zegt Van Driel. ‘Ik werd bang, want het leek te escaleren.’ Hij stuurde een e-mail naar het Honours Programma en naar zijn ouders. ‘Ik wist echt niet wat ik moest doen. Maar een van de mensen bij het Honours Programma, Nicolette Poelen, heeft me bij iedere stap geholpen. Niet alleen op organisatorisch vlak, maar ook emotioneel. Het was erg stressvol.’

‘Ik had een kleine paniekaanval toen de grenzen van de Verenigde Staten dicht gingen,’ zegt Van Driel. ‘Maar wat hielp was dat mijn begeleider daar zei dat ik bij haar kon verblijven in het geval van een lockdown. Dat raakte me, want ik kende haar nog maar een week.’ Uiteindelijk lukte het hem om zijn vlucht om te boeken en terug te komen. ‘Omdat ik eerder terug kwam, moest ik zelf voor de vlucht betalen. Maar ik heb er vertrouwen in dat de Honours Academy en ik daar wel iets op vinden.’

Aantrekkelijk

Veerle van Winden (25), masterstudent Computer Science en Data Science, besloot voorlopig niet terug te komen naar Nederland. Ze is op het eiland Svalbard, tussen Groenland en Nova Zembla. ‘Dit eiland hoorde nooit echt ergens bij, maar we vallen nu onder de Noorse regelgeving,’ zegt ze. ‘Dat betekent dat de universiteiten al twee weken eerder dicht waren dan in Nederland. Ik werk sindsdien vanuit huis.’ Ze heeft contact gehad met het International Office en haar studie-adviseur. ‘Ik heb hen verteld over de situatie hier en overlegd over of ik kon blijven. Zij waren het met me eens dat het veiliger was om te blijven.’

Het eiland Svalbard heeft 2500 inwoners en is zo ver in het noorden dat je naar het zuiden moet kijken om het noorderlicht te zien. Op de universiteit op het eiland zitten studenten uit de hele wereld. ‘We praten veel over de situatie in onze thuislanden,’ zegt Van Winden. ‘De verhalen die ik hoor uit Nederland maken het niet erg aantrekkelijk om naar huis te gaan.’ Veel andere studenten zijn wel gegaan en er komen voorlopig geen nieuwe studenten. ‘Toeristen zijn geëvacueerd van het eiland en mensen die hier wonen mogen ook geen grote reizen maken. We zitten eigenlijk allemaal samen in quarantaine.’

IJsberen

Op het eiland zijn er andere risico’s, zegt Van Winden. ‘Studenten die hier komen leren omgaan met een geweer, rijden op sneeuwscooters en het redden van mensen uit scheuren in gletsjers. Het geweer is voor als je een ijsbeer tegenkomt buiten het dorp. Het is een geheel andere wereld.’ Daarom is het voor haar soms moeilijk voor te stellen hoe het leven in Nederland nu is. ‘Ik volg het nieuws wel en houd bij of het nog mogelijk is om naar huis te gaan, mocht dat nodig zijn.’ Verder is de situatie voor haar eigenlijk voordelig, omdat de Radboud Universiteit nu allerlei online lessen en examens organiseert. ‘Ik zou eigenlijk wat dingen missen dit semester, maar ik kan ze nu toch doen omdat alles online is. Hierdoor loop ik geen studievertraging op.’

Studenten die nog naar het buitenland zouden gaan, moeten toestemming krijgen van de decaan om daar ook studiepunten voor te krijgen. ‘Dit is altijd zo,’ zegt Martijn Gerritsen. ‘We kijken bijvoorbeeld altijd al naar het reisadvies van de overheid voor we zo’n advies geven. Op dit moment adviseren we negatief en zou een student geen studiepunten krijgen als hij of zij toch gaat.’