In de kelder van de laagbouw van het Spinoza wandelen, vliegen en kruipen deze dagen robots rond. Kunstmatige Intelligentie heeft sinds kort een eigen roboticalab. ‘Dit was heel hard nodig.’

Naomi zit nu nog onderin de kast. Haar benen elegant opgetrokken. Maar als onderzoekers of studenten de robot een dezer dagen komen ophalen voor een experiment, heeft ze een zee van ruimte. In een voormalige opslagruimte in de kelder van het Spinoza B-gebouw is een gloednieuw roboticalab  gemaakt. De zaal is 16 bij 7 meter, groot genoeg voor onderzoekers die studie doen naar zoiets als de interactie tussen mens en robot, maar ook voor studenten die aan een groepsproject werken. En het aantal studenten neemt bij Kunstmatige Intelligentie snel toe. Trok de opleiding vorig jaar vijftig nieuwe eerstejaars, dit jaar zijn het er ruim tachtig. Tot voor kort stonden de robots op de kamers van de medewerkers van de opleiding. ‘Als studenten voor hun afstudeerproject met een bepaalde robot moesten werken, zaten ze de halve dag bij je op kantoor’, zegt docent en onderwijscoördinator Louis Vuurpijl. ‘Daarbij waren de kamers eigenlijk te klein voor experimenten. Een robot moet bewegingsruimte hebben. Dit lab was dus heel hard nodig.’ De muren zijn spierwit; het werk van een groep studenten van de opleiding.  Tegen de wanden staan tafels met blauwe stoelen. Het geheel oogt nog wat rommelig. Vuurpijl: ‘We zijn nog niet klaar. De ruimte moet nog een beetje worden aangekleed.’ Naast Naomi telt het lab onder meer verschillende lego-robots, Sphero’s (gekleurde balletjes die je rond kunt laten rondrijden), de stofzuigerrobot Turtlebot en een vliegende robot, de Parrot AR Drone. / Martine Zuidweg