Terwijl ze in Frankrijk de straat op gaan om te protesteren tegen het homohuwelijk, is hier in Nijmegen de Roze Week begonnen, georganiseerd door Dito!. Gistermiddag stond een workshop zelfverdediging op het programma. Weerbaarheid is het thema van vandaag, legt organisator Anouk Kooistra uit. ‘We hebben geprobeerd elke dag een ander thema naar voren te brengen. Gisteren was dat coming-out, vandaag weerbaarheid.’ En dat is belangrijk volgens Kooistra. ‘Kijk maar naar al die protesten in Frankrijk. Dan moet je je wel weerbaar op kunnen stellen.’ De cursus wordt gegeven door Marijke Foncke, die zelfverdedigingscursussen geeft voor vrouwen, in de fitnesszaal van het sportcentrum. In een roze T-shirt, geleend van haar vrouw, stelt ze zich voor. Ongeveer dertig jaar geleden begon ze met lesgeven, nadat ze zelf een keer was aangevallen op de fiets. Foncke: ‘We gaan ons vandaag ook echt fysiek voorbereiden.’ De deelnemers joelen. Ze beginnen met balansoefeningen. De één duwt, de ander moet proberen te blijven staan. Met gespreide benen en gebogen knieën lukt dat beter. Dan komt inderdaad het echte fysieke werk. De studenten leren hoe ze iemands neus tot bloeden kunnen brengen en hoe ze een voet flink kunnen bezeren. Dit oefenen ze op een zwart kussen. De studenten krijgen de opdracht dingen zoals ‘wraah’ of ‘nee!’ te roepen als ze slaan.  ‘Dan heb je meer kracht’ legt Foncke uit. ‘Je moet natuurlijk niet meteen fysiek toeslaan’, voegt Foncke er nog aan toe. ‘Pas als iemand echt niet ophoudt of zelf begint met slaan of schoppen, mag je terugslaan.’ Foncke leert de studenten ook hoe ze zich los kunnen rukken uit een greep. Thomas Pruijsen, voorzitter van Dito!, vindt de losrukoefeningen het meest leerzaam. ‘Het is een best realistische situatie dat je eens wordt vast gegrepen. Dus dan is het goed als je weet hoe je loskomt.’ En wat doe je als iemand iets vervelends naar je roept? De meeste studenten geven aan dat ze dan doorlopen zonder iets te zeggen. Sommigen zouden ook gewoon nonchalant ‘hoi’ zeggen en doorlopen. ‘Het kan allebei’, zegt Foncke. Belangrijk is dat je zelfverzekerd langsloopt. ‘Niets zeggen kan het soms ook erger maken’. Ook dat wordt geoefend. Een aantal studenten vormt de groep hangjongeren. Vervolgens moeten ze daar één voor één langs lopen. De hangjongeren schreeuwen: ‘Vuile homo’ en ‘sukkel’. Na anderhalf uur slaan, schoppen en schreeuwen is het tijd om even uit te rusten. Een warme maaltijd staat voor de deelnemers van de Roze Week klaar in de studentenkerk. Tevreden en enthousiast verlaat de groep de zaal. ‘ Vertrouw in je eigen kracht’  is de les die Foncke ze nog graag wil meegeven. / Soesja Verheijden