Ruben Schaap (25) trad op bij Giel Beelen, speelde met Alain Clark in een volle schouwburg en maakte de clip Verlegen. Op 1 maart brengt hij zijn eerste Nederlandstalige album uit.

Al toen Ruben Schaap vier of vijf was, luisterde hij vaak met zijn vader naar Dire Straits en The Beatles. ‘Ik vond vooral de gitaren heel mooi, dus op mijn zesde wilde ik gitaar leren spelen. Vanaf mijn negende begon ik met het schrijven van liedjes en op mijn negentiende maakte ik mijn eerste EP, in het Engels. Twee jaar geleden ben ik overgestapt op Nederlandse muziek.’

Wat voor muziek wil je maken?

‘Mijn liedjes zijn weerspiegelingen van ervaringen. Soms verwerk ik een boodschap in mijn nummers. Het nummer Verlegen gaat bijvoorbeeld over de generatie van nu. We zitten allemaal op sociale media, maar zijn te verlegen om echt onszelf te zijn. In plaats daarvan laten we liever een perfecte versie zien. Ook ben ik nu veel meer bezig met de productie om een nummer heen. De instrumenten en de sound: de hele compositie moet kloppen. De laptop wordt uiteindelijk mijn belangrijkste instrument.’

Is met dat idee ook je nieuwe album tot stand gekomen?

‘Ja, ik heb het album samen met Karel Schepers, een producer, gemaakt. We hebben elkaar leren kennen toen ik mocht optreden bij de show van Giel Beelen. We hebben twaalf dagen in de studio gezeten en daar zijn vijf liedjes uitgerold. Het grootste deel van de tijd besteedden we aan het schrijven en opnemen. Daarna is het door mensen die Karel kende weer gemixt. Ik heb ondertussen een redelijk netwerk opgebouwd waardoor ik dit soort dingen kan doen.’

Hoe zorg je voor bekendheid?

‘Mijn optreden bij Giel Beelen was niet verkeerd voor mijn bereik, maar één keer een publiek optreden is geen garantie voor grote dingen daarna. Je moet je eigen carrière maken. Ik vind zelf de persoonlijke binding met luisteraars heel belangrijk. Ik heb liever een paar honderd echte fans dan heel veel online volgers. Uiteindelijk wil ik vooral doen wat ik leuk vind.’

Dus bekend worden is niet per se je ambitie?

‘Nee, klopt. Maar ik ga het natuurlijk niet uit de weg.’

Waar ben je trots op?

‘Dat vind ik moeilijk. Ik ben niet snel trots op mezelf. Maar het concert dat ik mocht doen met Alain Clark voelde wel erg fijn. Het was in een volle schouwburg hier in Nijmegen. Het mooiste vond ik dat er zo veel vrienden van me waren. Hun waardering maakte me trots. Een andere mijlpaal was toen ik na het opnemen van dit album de studio uit liep en besefte: hier sta ik echt voor honderd procent achter. Bij mijn vorige EP had ik dat gevoel helemaal niet.’

Je doet ook een premaster bestuurskunde. Hoe combineer je muziek en studie?

‘Vorige week vrijdag kwam mijn nieuwe single uit, maar de week ervoor had ik nog gewoon tentamens. Dan ben ik in mijn hoofd wel liever bij de muziek. Maar ik vind studeren ook leuk. Het is wel een zekerder pad en met een studie kun je meer bijdragen aan de maatschappij. Ik vind zelf dat – als ik capabel ben om een wetenschappelijke opleiding te doen – ik deze kans ook moet pakken.’

Hoe ziet je ideale toekomst eruit?

‘Het liefst zou ik een bepaalde basis hebben in de muziekwereld en daarnaast nog drie dagen werken. Die afwisseling lijkt me heel leuk.’