Rupsen eten planten. Zet er een mens bij, die rupsen eet en vervolgens zijn urine aan de planten geeft, en voilà, je hebt een gesloten eco-systeempje. Kunstenaar-style. De expositie Art Meets Science laat zien hoe kunstenaars aan de haal gaan met het vakgebied van bèta-hoogleraren.

Wie deze dagen door het Huygensgebouw wandelt, komt vreemde objecten tegen. Niet iedereen weet wat ie ermee aan moet. Meg Mercx lacht: ‘Op een installatie van kunstenares Jelke Reems vonden we een briefje: ‘Grofvuil graag vooraf bij de huishoudelijke dienst melden’.’ Mercx is zelf ook kunstenares, en organisator van de expositie Art Meets Science, die afgelopen vrijdag geopend werd. Ze maakte de tentoonstelling vanuit Art Crumbles, een Nijmeegs lab voor locatiekunst en performance art. De expositie maakt deel uit van een Duitse kunstroute, die bij Nijmegen even de grens over duikt.

Wekkers ‘We hebben interviews gehouden met hoogleraren en onderzoekers, en nodigden kunstenaars uit om de opnames van die gesprekken te bekijken. Kunstenaars gingen daarna ‘daten’ met de wetenschappers die hen het meest fascineerden. De expositie is het resultaat. We wisten dus niet wat voor kunst er zou ontstaan, de expositie was een experiment op zichzelf. We ontdekten ook dat kunstenaars en wetenschappers op elkaar lijken: allebei gepassioneerd en toegewijd aan hun werk.’ In de kelder van het Huygensgebouw becommentarieert een installatie van wekkers en grote kiezels onze perceptie van tijd: de waan van de dag tegenover de eeuwigheid. Op de begane grond gaan we languit liggen op een grote bank. Voorbijgangers kijken verbaasd: en dat op maandagmorgen. Bovenin in het trappenhuis toont een scherm een film van Jolanda Jansen die weergeeft welke wetenschappelijke aannames er nu zijn over zwarte gaten. We laten ons even opslokken en gaan daarna enkele verdiepingen naar boven. Rupsen Dan zijn we bij de installatie van Jelke Reems, die werd aangezien voor grofvuil. Die concentreert zich rondom een bak vol zijderupsen. De installatie, geïnspireerd door onder andere de fysisch organische chemie van Wilhelm Huck, gaat over vergankelijkheid. Zijderupsen ontpoppen zich tot ‘plofvlinders’. Als ze uitkomen hebben ze hun functie voor de mens al vervuld: ze hebben een cocon van zijdedraad gesponnen en leeg achtergelaten. Hun leven is dan voorbij: omdat ze door het kweken te zwaar zijn, kunnen ze niet vliegen en sterven ze. Ietwat stilletjes gaan we door naar een andere installatie met rupsen: het eco-systeem. De rupsenetende kunstenaar, de Taiwanees Ting Tong Chang, heeft de plantenkas afgelopen zaterdagmiddag verlaten. Hij bracht er drie etmalen door, rupsen roerbakkend en urine verzamelend. Wat rest zijn de wetenschappelijke data die zijn vriendin Andrea Núñez Casal verzamelde van het experiment, en de kruidenpotjes met koriander, chili en sesam waarmee Chang zijn maaltje op smaak bracht. / Lydia van Aert De expositie is tot en met 30 augustus te bezoeken tijdens de openingstijden van het Huygensgebouw. Bij de portier vind je flyers met informatie. Op zaterdagen 17 en 24 augustus zijn er rondleidingen om 14.00u (aanmelden via: www.art-crumbles.nl of [email protected]).