Wie rooft er rupsen uit een geliefde tuin in Nijmegen? Medewerkers van de stichting Hortus hebben er schoon genoeg van: er móét een eind komen aan de vermoedelijke ‘rupsenroof’ uit de populaire theetuin, vinden ze. 'We doen een beroep op ieders goed fatsoen.'

Het zijn prachtige exemplaren die normaal gesproken in deze tijd van het jaar over bladeren van planten in de theetuin vlakbij de Radboud Universiteit krioelen. Groene rupsen van de koninginnenpage, de grootste inheemse dagvlindersoort, met zwarte en oranjerode strepen op het lichaam. Zeker voor hobbyfotografen zijn het gewilde dieren om op de foto te zetten.

Verontrust

De laatste tijd krijgen beheerders van de Hortus er vooral merkwaardige meldingen over binnen. Fotografen zijn verontrust: nergens zien ze meer die mooie rupsen zitten, op planten waar ze tot voor kort nog wél zaten. Terwijl het rupsenseizoen nog in volle gang is.

‘Een week of twee, drie terug waren er in één keer zo’n acht rupsen verdwenen van een plek’, vertelt tuinbeheerder Bas Budel. ‘En afgelopen week waren er opeens zes rupsen weg die net daarvoor nog bij elkaar zaten. Ze waren nergens meer te vinden. Ook vorig jaar gebeurde dit al een keer.’

Is er soms een vogel actief die de rupsen pikt met z’n snavel en vervolgens opeet? Zeer onwaarschijnlijk, zegt de natuurkenner. ‘Een vogel kan zich misschien een keer vergissen, maar vogels zijn over het algemeen helemaal niet dol op deze rupsen. Die eten ze niet snel. Daarbij hebben de rupsen ook afweerstoffen om te voorkomen dat ze opgegeten worden.’

‘Leven aan zijden draadje’

Er is méér aan de hand, volgens de stichting Hortus. Helemaal omdat er de laatste weken ook zaden en bloeiende aren in de tuin zijn afgeknipt. En het is onmogelijk dat zoiets door een dier is gebeurd.

‘Het opvallende is dat telkens van de een op de andere dag ineens een hele groep rupsen weg is’

Conclusie van de stichting: het zijn waarschijnlijk tuinbezoekers geweest die de zaden en de rupsen mee naar huis hebben genomen. ‘Het opvallende is dat het telkens van de een op de andere dag is dat er ineens een hele groep rupsen weg is’, zegt Budel.

De tuin moet het door de vermoedelijke diefstallen op het moment stellen zonder rupsen. Budel: ‘We hebben overal gezocht. Rupsen zitten graag op schermbloemigen. Die hebben we allemaal bekeken, maar ze zaten nergens meer.’

In een nieuwsbrief doet de stichting een oproep aan bezoekers om hiermee te stoppen. ‘Dit stemt niet vrolijk. Zeker niet waar het de rupsen betreft. Hun leven hangt nu wellicht aan een zijden draadje’, staat er onder andere in te lezen. ‘En als het om zaden gaat: dit is echt onnodig’.

Huisregels

Om meer diefstallen tegen te gaan, heeft de stichting bij de ingang nu een bordje met huisregels geplaatst. Het drukt mensen op het hart om de rupsen voortaan met rust te laten, en om geen zaden te plukken.

Budel heeft overigens wel een vermoeden waarom bezoekers de rupsen hebben meegenomen. ‘De kans is aanwezig dat ze zijn meegenomen door mensen die de natuur juist een warm hart toedragen’, zegt hij. ‘Misschien zitten ze in een kweekkas bij iemand die thuis alle verpoppingsstadia wil zien, totdat het uiteindelijk vlinders zijn geworden. Maar die stadia willen we nou júist zelf in onze theetuin laten zien. Ik informeer de bezoekers daar graag over.’

De stichting denkt nog na over aanvullende maatregelen. ‘We weten het nog niet. Het is al een afgesloten tuin, we kunnen moeilijk als vrijwilligers constant alles in de gaten houden’, zegt Budel. Een bewakingscamera vinden de vrijwilligers ook een zwaar en duur middel. ‘We proberen eerst met bezoekers het gesprek aan te gaan en hopen een beroep te doen op ieders fatsoen.’

Dit artikel van Mitchel Suijkerbuijk stond eerder in De Gelderlander.