Sap preekt voor eigen parochie
‘Ze komt eraan hoor’, weet collegevoorzitter De Wijkerslooth. ‘Ze eet eerst nog even een broodje.’ Jolande Sap kon het maken, een kwartier te laat komen. Ze werd met applaus ontvangen in een collegezaal van het Spinozagebouw. Tijdens de drie kwartier die overbleven ging het amper over onderwijs. De GroenLinks-fractievoorzitter begreep dat wel: ‘We waren het snel met elkaar eens.’
‘Dit is echt nieuw, hoor: op de foto willen met politici’, zegt Saps persvoorlichter Jurjen van den Bergh. Een studente met hoofddoek staat lachend naast de kleine fractievoorzitter van GroenLinks, een jongen maakt de foto. ‘Ik vond het heel levendig en het viel mij op dat de studenten heel breed geïnteresseerd waren’, zegt Sap.
Daarin heeft ze gelijk, want de vragen gingen van de Afghaanse provincie Kunduz via Duitsland naar Heumensoord en terug. Dat GroenLinks overal moet uitleggen waarom zij de missie in Afghanistan steunt, wist Sap van tevoren. ‘Het plan komt uit onze eigen koker, het stond ook in ons verkiezingsprogramma. In de tussentijd is het maatschappelijke draagvlak veranderd, maar wij willen het toch doorzetten. Je kunt de Afghanen nu niet in de steek laten.’
Hartstikke rijk
Wouter van Eck, lijsttrekker in de provincie, was er ook. Hij verklapt dat de provincie hartstikke rijk is. ‘Door de verkoop van Nuon heeft die 4,6 miljard op een ING-rekening staan. Waarom zou je dat op de bank laten staan als dit kabinet bezuinigt? De provincie zou dit geld moeten investeren!’
‘Zullen we provincie anders maar opheffen?’, vraagt een van de aanwezigen. ‘Het is kul!’ Een duidelijke mening. En begrijpelijk, want het gaat 2 maart helemaal niet om de provincie. Het zijn Eerste Kamerverkiezingen. Sap geeft dat onmiddellijk toe. ‘Als je op een oppositiepartij wilt stemmen, ga dan vooral naar de stembus. Ben je voor een coalitiepartij, blijf dan lekker een dagje thuis. Als we als oppositie een meerderheid in de Eerste Kamer krijgen, wordt het heel lastig voor het kabinet. Dan zeg ik: gooi het roer om of vertrek zo snel mogelijk.’
‘Wat als ze dan toch blijven zitten?’, vraagt Roelof de Wijkerslooth, die volledig achter Saps stemadvies staat. ‘De begroting van Prinsjesdag komt pas januari, februari in de Eerste Kamer. Hoe kun je de bezuinigingen dan tegenhouden?’ ‘Als het kabinet weet dat ze geen meerderheid krijgt, gaat ze vooraf al praten met de oppositiepartijen. Komen ze er samen uit, dan moeten CDA en VVD daarmee naar de PVV. En die is de afgelopen tijd vaker gaan dwarsliggen. De voorstellen moeten dan heen en weer. En van uitstel komt vaak afstel.’ Geen heel sterk antwoord, zegt De Wijkerslooth achteraf. ‘Maar ik vind haar wel een heel goed politica.’ /Tefke van Dijk