Hij hoopte op smeuïge verhalen over massale zelfmoordpogingen en rituele groepsverkrachtingen. Die kwamen niet. Vox-verslaggever Joep aan den Boom hoorde tijdens de lezing van godsdienstsocioloog Massimo Introvigne gisteravond vooral historische feiten over satanisme.

Massimo Introvigne ontmoette een satanist in de kroeg. Ze raakten aan de praat en de satanist vroeg aan Massimo hoeveel volgers hij dacht dat ze hadden. Massimo moest hem het antwoord schuldig blijven. ‘Ongeveer één miljard!’, riep de satanist triomfantelijk. ‘Één miljard?’, herhaalde Massimo verbaasd. ‘Één miljoen bedoel je zeker.’ ‘Nee, één miljard. Zeven hier op aarde en de rest leeft verdeeld over de verschillende planeten.’ Satanisme is meer dan een verzameling duistere rituelen. Het is een manier van kijken. Gisteravond bezocht ik de lezing ‘Modern Satanism’ georganiseerd door het Soeterbeeck Programma, met als hoofdspreker Massimo Introvigne, een godsdienstsocioloog van Italiaanse afkomst. Het bleek een reis door de geschiedenis van het moderne satanisme te zijn. Met jaartallen en belangrijke historische figuren enzo. Om eerlijk te zijn had ik na de amusante anekdote moeite om wakker te blijven in het CC. Ooit bad ik namelijk tot God om nooit meer in de collegebanken te hoeven zitten. Ik bleek me tot de verkeerde te hebben gericht. Ik hoopte te worden doodgegooid met smeuïge verhalen over massale zelfmoord pogingen, rituele groepsverkrachtingen en sadomasochistische handelingen. Op de barbecue voorafgaand aan de lezing, zag ik in de gloeiende kolen de mensenoffers waarop ik die avond hoopte getrakteerd te worden al voor me. Het viel me zwaar. Niet dat de historische uiteenzetting geheel oninteressant was, ik had me er alleen iets anders van voorgesteld. Voor feiten surf ik wel naar Wikipedia. Dit is wat ik er van mee kreeg. Naakte vrouw Uit oude rechtbankverslagen blijkt dat in 1608 een van de eerste moderne satanistische rituelen werden uitgevoerd (uit de presentatie gehaald, niet van Wikipedia; ik heb heus wel opgelet). Een naakte vrouw – hier spitsten mijn oren zich – werd op een altaar gelegd en in deze zogenaamde ‘Zwarte Mis’ (als tegenhanger van de Katholieke Mis) werd Satan opgeroepen. Satan hield wel van naakte vrouwen en verscheen aan de aanwezigen. Weliswaar onzichtbaar. Dus. Ja. Wat dat betreft heeft de duivel een sterke gelijkenis met God. Hoewel de satanistische rituelen niet altijd een soort van antwoord zijn op het Christendom, zijn ze meestal wel bedoeld om Christenen te pesten. Zo geloven de satanistische rationalisten in Satan als een symbool van vrijheid. Zelfverwezenlijking. Je niet te veel door de voorgekauwde regels laten beperken. Waar het Christendom bijvoorbeeld zegt dat je aan je medemens moet denken, matig moet zijn met seks, geld, en succes, zien de rationalisten Satan als de figuurlijke macht die je bezit om aan jezelf te denken en juist zo veel mogelijk seks, geld en succes in je leven te halen. Niet zo heel verschillend van onze huidige kapitalistische maatschappij dus. Introvigne ziet het Satanisme dan ook als een fenomeen dat logischerwijs verbonden is met ons mens zijn. ‘Satanism, especially in the media, is a mirror of ourselves. The way we treat Satan is the way we treat ourselves. It is a side of us we don’t want to see.’ Het Moderne Satanisme zoals Introvigne omschrijft is dus niet zozeer de verheerlijking van een anti-god, een mensachtig figuur waar mensen tot bidden. Het is een manier van kijken naar de dingen zonder de Christelijke bril (lees: normen en waarden) die onze beschaving heeft gevormd. Totale vrijheid, zoals ik het zie. Breken met. Satanisme is een antibeweging tegen de gebaande paden. En daar zijn we bang voor. Het is een andere manier van kijken naar de wereld. Toen Massimo de satanist vroeg wat het satanisme nou precies inhield volgens hem, antwoordde deze geheel toepasselijk: ‘We are looking at the same match, only I support the other team.’ / Joep aan den Boom