Lin Jansen (23 jaar), studente sociale psychologie, vertelt bij de opening van het academisch jaar – maandag – over haar vakgebied sociale psychologie. Vox vroeg haar daags voor de opening hoe het staat met de zenuwen.

‘Ik vind het wel spannend, ja. Er is me verteld dat er heel veel mensen komen, ook bekende mensen, en veel hoogleraren in toga. Eng natuurlijk, maar ik vind het ook een uitdaging. Ik vind het leuk om voor grote groepen mensen te spreken. Het is een goede ervaring voor me, want wat ik op dit moment het liefst wil, is docent en onderzoeker worden. Ik heb mijn verhaal al grotendeels klaar en dat inmiddels ook geoefend. Mijn vriend zei dat ik te snel praatte en veel meer pauzes moet houden. Nuttige tips dus.’ Je gaat nu het tweede jaar in van je researchmaster Behavioural Science. Wat vind je er zo leuk aan? ‘Ik vind het heel boeiend om te weten hoe mensen in elkaar zitten, waarom ze zich gedragen zoals ze doen en hoe ze beïnvloed worden door anderen en door situaties. Ik ben ook vrij kritisch en nieuwsgierig. Eigenschappen die ik goed kwijt kan in het doen van onderzoek.’ Met die eigenschappen kun je ook journalist worden. ‘Ha, ja dat is waar. Dat lijkt me ook leuk. Maar daar ligt toch niet mijn eerste interesse.’ Jouw vakgebied haalde vorig jaar veel publiciteit met de fraude van Diederik Stapel. Is dat de reden dat jij bent gevraagd voor de opening van het academisch jaar? ‘Daar is niks over tegen mij gezegd, maar ik vind het heel leuk om sociale psychologie op een positieve manier onder de aandacht te brengen. We hebben er als studenten onderling wel over gehad. Ik denk dat het bij Stapel om een uitzondering ging. Het is belangrijk dat je elkaar als onderzoekers kunt vertrouwen. Des te meer reden om te laten zien dat bij sociale psychologie goed onderzoek gedaan wordt.’ Je gaat binnenkort naar Glasgow in het kader van het Radboud Honours Academy-programma Beyond the frontiers. Wat ga je daar doen? ‘Ik ga me een nieuwe onderzoekstechniek eigen maken. In studies naar de eerste indruk die mensen hebben, werkten we altijd met plaatjes. Proefpersonen kregen plaatjes van gezichten te zien en moesten dan hun indruk geven, of ze persoonlijkheidseigenschappen ontdekten en welke dan. Nu kunnen we met computers ook bewegende gezichten laten zien. Er is namelijk een programma waarmee we willekeurige spiertjes kunnen aanspannen. In Glasgow ga ik vooral leren hoe ik de data die dat onderzoek oplevert, kan analyseren.’ En hoe je daarbij fraude kunt voorkomen? ‘Welnee. Ik denk sowieso niet dat de sociale psychologie bijzonder fraudegevoelig is. Ik ga het lab in en data verzamelen en analyseren. Je doet gewoon onderzoek en als je dat volgens de goede richtlijnen doet is er niks aan de hand.’ / Martine Zuidweg