Radboud-lezingen op Music Meeting
Dit Pinksterweekeinde draagt het Soeterbeeck Programma voor het eerst bij aan de programmering van Music Meeting. ‘We gaan verdiepende lezingen geven over muziek. Een verantwoord festivaltussendoortje, zeg maar.’
Gospel uit Amerika, swingende salsa uit Cuba en woestijnrock uit Mali: op 23, 24 en 25 mei staat Park Brakkenstein weer vol met internationale muziek. En dit jaar is voor het eerst ook het Soeterbeeck Programma – of Radboud Reflects, gister werd de nieuwe naam aangekondigd – aanwezig. Met korte lezingen over muziek wil het debatcentrum van de Radboud Universiteit de festivalbezoeker verdieping aanbieden. ‘Muziek is een rijk onderwerp voor de wetenschap,’ vertelt Eva Seccamani, programmamaker. ‘Die kennis nemen we mee naar Music Meeting.’
Kracht van stilte
De bijdrage van het Soeterbeeck Programma bestaat uit drie korte lezingen. Op zaterdag gaat die over verboden muziek, op zondag over de relatie tussen emotie en smartlappen en op maandag wordt er een blik geworpen op de relatie tussen muziek en stilte. Over die laatste lezing zegt Seccamani: ‘Muziek en stilte lijken in eerste instantie tegengestelden, maar dat zijn ze niet. Ze vullen elkaar aan, geven elkaar kracht. We zijn benieuwd hoe de festivalbezoekers daarover denken.’
Daarom kunnen de bezoekers na elke lezing een kwartier met elkaar in gesprek. In totaal duurt een lezing van het Soeterbeeck Programma een halfuur. ‘Dat is niet lang, maar we hopen in dat korte tijdsbestek de bezoeker vooral nieuwe informatie te geven, een prikkel waardoor ze gaan nadenken over muziek.’
Spontaan
Een ellenlange lezing is op een festival bovendien geen goed idee, weet Seccamani. ‘Als festivalbezoeker wil je niet het gevoel hebben dat je een college van anderhalf uur bijwoont. Dan mis je veel te veel muziek.’ Daarom kunnen bezoekers die langs lopen spontaan aanschuiven, en hoeft er niet gereserveerd te worden. ‘Zo heb je nog steeds het gevoel dat je op een festival bent, maar steek je er ook nog iets van op. Een verantwoord festivaltussendoortje, zeg maar.’/ Jasmijn Lobik