Stapel bijt terug: ‘Waar ben je bang voor, rector?’
Daar was ‘ie dan toch, gisteravond: Diederik Stapel. Hij ging tijdens zijn lezing in het Spinozagebouw uitgebreid in op het feit dat het college van bestuur hem liever niet had zien komen. ‘Dat is censuur en dat vind ik eng.’
‘Ik ben blij hier te zijn’, dat waren de eerste woorden van wetenschapsfraudeur Diederik Stapel gisteravond. Hij gaf een lezing in het Spinozagebouw op uitnodiging van De Vrije Student. Met die woorden refereerde hij aan de soap die aan zijn komst voorafging. In eerste instantie zou hij komen op uitnodiging van honours-studenten, maar na een negatief advies van het college van bestuur, trokken die hun invitatie in. Studentenpartij De Vrije Student nodigde hem toen alsnog uit.
Stapel vertelde gisteravond hoe hij de presentatie die hij aanvankelijk had voorbereid, na het vernemen van het ‘gedoe’ direct uit het raam had gekieperd. In zijn nieuwe praatje ging hij uitgebreid in op de ‘censuur’ van de Radboud Universiteit. ‘Ik kan niet doen alsof er niks aan de hand is.’
Doofpotten
Stapel sprak veel over de ‘ongemakkelijke waarheid’, waar men zich maar wat graag voor verstopt. Zo ging dat vroeger, toen ‘Diederik resultaten kreeg die niet goed uitkwamen’, zei Stapel over zichzelf in de derde persoon. En zo gaat het nu als de wetenschap geconfronteerd wordt met Stapels fraude uit het verleden. ‘Men vindt het niet fijn als ik alles weer op kom rakelen. Er zijn nog steeds doofpotten als het aankomt op wetenschapsfraude. Je mag er zogenaamd met iedereen over praten, maar niet met Diederik Stapel zelf.’
Dan, met irritatie in zijn stem: ‘Als je mij niet wil horen, dan kom je toch gewoon niet, meneer de rector? Waar ben je toch bang voor?’ En even later: ‘Als iemand met mij in gesprek wil gaan, dan wordt die weggetrokken. Dat is censuur en dat vind ik eng.’
Kick
Stapel zegt dat hij graag lezingen geeft om de dialoog en de confrontatie aan te gaan. Dat is nodig, vindt hij, ook als dat onaangenaam is of als hem dat onmogelijk wordt gemaakt. Hij werd naar eigen zeggen al zeven of acht keer gevraagd om op een universiteit te komen spreken – steeds werd hij op het laatste moment afgebeld. ‘Als ik hier over de campus loop, ben ik ook niet om mijn gemak. Je denkt toch: word ik zo direct gearresteerd? De baas van deze grond wil mij hier niet hebben.’
De gevallen hoogleraar trotseert het ongemak dat zijn bezoeken oproept omdat hij naar eigen zeggen verantwoordelijkheid wil nemen voor zijn daden. ‘Ik wil niet onverschillig zijn. Ik ga de ongemakkelijke waarheid niet langer uit de weg. Anderen doen dat wel, maar dat lost niets op.’
Bij de rondvraag geeft hij toe dat het ook wel een kick geeft dat hij er toch maar weer staat, ondanks alle tegenwind. ‘En ik ben er weer eens een avondje uit, zo moet je het ook een beetje zien…’ / Tim van Ham
Maarten schreef op 8 maart 2016 om 10:10
Is de schrijver van dit artikel wel aanwezig geweest bij de lezing? Staan enorm veel fouten en onwaarheden in!
Tim Van Ham schreef op 8 maart 2016 om 10:49
Ja hoor, Vox is er de hele avond bijgeweest. Met twee personen zelfs. Maar ik hoor graag wat er volgens jou niet klopt…
Miepie schreef op 9 maart 2016 om 10:28
Eerlijk gezegd vind ik de sfeer ook een beetje opgeblazen en verdraaid. Die vraag over de ‘kick’ kwam van mij. Stapel trok vooral zelf het boetekleed aan. Hier lijkt het net alsof hij het vooral over de fouten van anderen heeft gehad. Hij trok wel verbanden tussen zijn eigen fouten en die van het CvB (alleen de mooie dingen willen horen, en de minder gewenste waarnemingen blocken) Die ‘kick’ ging ook niet over het ‘er weer staan’ op zich. Dat is veel te simpel en ongenuanceerd. Het ging over overwinningen op jezelf en je eigen angsten. Er is hier vrees ik een beetje sprake van tunnelvisie geweest, waardoor de lezer een beetje op het verkeerde been gebracht wordt.
annet schreef op 9 maart 2016 om 11:24
Hoezo CvB “alleen mooie dingen willen horen? Wiens woorden zijn dit? Hoezo een fout? ” Ik snap het verband niet. Je mag toch als universiteit kritisch zijn wie er een podium krijgt? Of is het de ter plekke verzonnen vooronderstelde interpretatie en conclusie van Stapel die hij als waarheid beschouwd.
Miepie schreef op 9 maart 2016 om 12:59
Dat is alweer ontzettend ongenuanceerd. Kritisch zijn als universiteit: helemaal prima. Je als universiteit bemoeien met (hele leerzame) activiteiten die door studieverenigingen worden georganiseerd: dat is een brug te ver. Bovendien is een universiteit er niet om moraal te prediken of uit te dragen Dat is ook gewoon eng, wie het ook zegt… Als ik dat wil, ga ik wel naar een willekeurige kerk. Op een uni hoor je naar alle kanten van de medaille te kunnen kijken. Niet alleen naar de kant die het mooist glimt. Dit zijn trouwens voor de duidelijkheid mijn eigen woorden. Ik kan niet begrijpen dat er zoveel academici zijn die blijkbaar niet kunnen/willen inzien dat iemand die fouten heeft gemaakt zelf niet per definitie fout hoeft te zijn. Het is heel leerzaam om inzicht in dat verschil te krijgen. In plaats van een oordeel te vellen, kun je ook gewoon luisteren en leren. De wereld is niet perfect, de wetenschap en wetenschappers ook niet. Oordelen en onderbuikgevoelens zijn menselijk, maar eens wordt het ook gewoon tijd om weer even de academische pet terug op te zetten en gewoon te luisteren naar hoe (iemand denkt dat)fouten tot stand kunnen komen.
Ewoud schreef op 8 maart 2016 om 13:18
Men roept wel erg snel censuur in deze dag en tijd. En de heer Stapel zegt dan “dat dit zo eng is.” Maar niemand houdt hem tegen bij het verspreiden van zijn boodschap of verhaal, niemand haalt zijn boeken uit de schappen, nergens wordt hem verboden om op TV te verschijnen, hij wordt niet uit de stadsschouwburg gezet.
Kom op zeg.
Die man mag zeggen wat hij wil, helemaal prima, maar niet op onze campus. Dit is niks anders dan oorzaak en gevolg, als jij de academische gemeenschap dusdanig hard weet te beschadigen ben je niet meer welkom.
Zure sidenote: De RU heeft op dit moment geen Rector. Daarbij denk ik niet dat de collegevoorzitter ergens ‘bang voor is’(leuke framing meneer Stapel), maar gewoon de grootste wetenschapsfraudeur uit de Nederlandse geschiedenis niet op onze campus wilt hebben en geef hem eens ongelijk.
Henk schreef op 8 maart 2016 om 14:00
Wat een onzin. Dat je zelf geen podium krijgt om nog eens fijntjes je eigen discutabele verleden uit te melken, betekent niet dat er sprake is van censuur. Zoals hij zelf aangeeft, mag je al verder met iedereen over wetenschappelijke fraude praten; genoeg ruimte voor een afwijkende mening, dunkt me. Maar wellicht was mijnheer vooral verbolgen over het feit dat hij bijna een avondje niet de aandacht had gekregen waar hij zo naarstig naar op zoek lijkt te zijn.
De Waarheid schreef op 8 maart 2016 om 15:12
Volledig eens met Ewoud en Henk. Mediageilheid en megalomanie is het. Meneer Stapel moet wederom bij zichzelf te rade gaan. Onder het mom ‘leren van fraude probeert hij zichzelf weer schaamteloos te profileren en tracht hij zelfs de bal terug te kaatsen naar het CvB. Groot gelijk om deze man, die de wetenschap ernstige schade heeft berokkend, geen podium te willen geven op de universiteit waar de fraude plaats heeft gehad.
Annet schreef op 8 maart 2016 om 17:35
Zijn oorspronkelijke presentatie uit het raam gekieperd en even snel een nieuw praatje gemaakt. Kan dat zomaar? Zijn er geen afspraken over het onderwerp? Wat een opportunist. Ik vind het eveneens geen censuur dat een dergelijke manipulator geweerd wordt van de universiteit om lezingen te houden. Wat een popiejopie. Hij heeft zwaar gefraudeerd en dan nu deze snelle onderwepwissel. Wordt dat gepikt door de Studentenpartij? Ik vind het wederom zeer onbetrouwbaar en machtswellustig. Hij draait alles ten gunste naar zichzelf toe en hij is wel de laatste die over andere mogelijke fraudeurs zou moeten praten.
Yurre Wieken schreef op 9 maart 2016 om 16:09
Het is geen censuur omdat Stapel werd geweigerd, maar omdat een studentenorganisatie wordt beperkt in het organiseren van activiteiten die de universiteit onwelgevallig zijn. Ik lees een hoop onderbuikgevoelens richting Stapel, maar daar gaat het dus helemaal niet om.
Annet schreef op 9 maart 2016 om 18:57
Een welgemeend advies is geen beperking. Je kan je erin verdiepen en heroverwegen. Lijkt me een prima besluit van de Honours Vereniging.
En dan … Er zijn zoveel meer interessante wetenschappers voor een lezing.
Chris schreef op 11 maart 2016 om 07:35
Ooit was de academische wereld een plek voor mensen die ruimer en vrijer dachten, en mensen een podium gaven. Dus ook Stapel. Het is dan aan de academische wereld om vervolgens te oordelen of ze hier inderdaad met een serieus iemand te maken hebben, of een clown die misschien beter in de nachtelijke uurtjes belspellen kan gaan volpraten (om maar eens wat te noemen). Ik snap dat men Stapel liever weert, maar iedereen moet kunnen zeggen wat hij vind.