Volle slaapzalen en een ingestort stapelbed. De slaapplaatsen hield de gemoederen vrijdag aardig bezig op het introfestival in Goch. De organisatie zette alle zeilen bij om iedereen een overdekt en veilig bed te bezorgen.

Eerstejaars Kas Rutten (18) kwam vrijdag aan het begin van de avond met de schrik vrij toen hij zijn slaapzak uitrolde in een van de slaaptenten op het introductiefestival in Goch: zijn stapelbed stortte in. De student Moleculaire Levenswetenschappen viel met bedbodem en al een meter omlaag, op het bed onder hem. Na een paar seconden stilte klonk er geruststellend gelach, van de student onder hem. Hij bleek ongedeerd, net als Rutten zelf.

De oorzaak van het ongeval bleek te liggen in de afmetingen van Ruttens bedbodem, die was net te klein. Voor de festivalorganisatie was het aanleiding om alle stapelbedden langs te lopen. Die inspectie leverde een aantal twijfelgevallen op met hetzelfde euvel, vertelt introductiecoördinator Aldus vrijdagavond. ‘Het zijn er denk ik een handvol. Die zetten we nu allemaal met schroeven extra vast.’

Slaapzalen vol

De bedden hielden de festivalorganisatie sowieso al flink bezig op de eerste festivaldag. Zo bleken alle slaapzalen vol toen een groep studenten van Informatica vrijdagmiddag als laatste het festivalterrein op kwam lopen. Er pasten minder bedden in de slaaptenten dan gedacht omdat er deels andere bedden geleverd waren dan welke besteld waren, legt Aldus uit. ‘Die namen net wat meer ruimte in. En we moeten vanwege Duitse veiligheidsrichtlijnen voldoende ruimte houden voor brandgangen.’

Alle festivalgangers hebben uiteindelijk een slaapplek gekregen, stelt ze gerust – al vond ze het zelf wel even spannend toen ze de lange rij festivalgangers zag bij de ingang toen de bussen leegliepen vrijdagmiddag. ‘Het paste net. We hebben nog een aantal losse matrassen erbij gelegd in de tenten, die nemen minder ruimte in.’ Bovendien had de organisatie nog wat noodmaatregelen achter de hand, benadrukt ze. 210 luchtbedden stonden standby in Nijmegen voor het geval er echt een tekort zou blijken. Aldus: ‘Die hadden we nog in de gebouwen neer kunnen leggen.’

De gedupeerde informaticastudenten kwamen uiteindelijk prima terecht, vinden ze zelf. Zij liggen nu met zijn veertienen in een houten prieel op het veld voor de slaapzalen. ‘Eigenlijk is dit veel beter, een eigen klein zaaltje’, constateert een van hen lachend, ‘die ruimtes met die stapelbedden zijn wel krap hoor.’ Al had hij dat ook niet zo’n probleem gevonden. Nuchter: ‘Je slaapt elke nacht toch maar kort.’