Dat schurft ontzettend vervelend kan zijn ondervond studente Eefje Janssen aan den lijve: maar liefst tien maanden lang had de masterstudente last van de huidaandoening. Er is veel onduidelijkheid rondom schurft, merkte ze. Om anderen te helpen met de behandeling, besloot ze om haar eigen ervaring op te schrijven.

Al je gedragen kleren van de afgelopen drie dagen wassen op 60 graden, je twee keer insmeren met een speciale crème van je hals tot aan je grote teen en vooral geen langdurig contact meer met andere mensen: de behandeling tegen schurft is intensief. Menig student zal het herkennen, de huidaandoening heerst in Nijmeegse studentenkringen.

Dat schurft hardnekkig kan zijn ondervond ook masterstudente Spatial Planning Eefje Janssen (22), die maar liefst tien maanden last had van de aandoening. Om anderen op weg te helpen, stelde ze zelf een plan tegen schurft op. ‘Ik heb geprobeerd het nog een beetje leuk op te schrijven en hier en daar wat grapjes te maken. Ik kan er nu om lachen, maar dat is alleen maar omdat ik ook veel heb gehuild.’

Uitwerpselen en speeksel

Schurft, of scabiës, is een besmettelijke huidaandoening waarbij de schurftmijt gangetjes graaft in de huid. Uitwerpselen en speeksel van de mijt zorgen voor bultjes en de jeuk, omdat het immuunsysteem erop reageert. Iemand kan de aandoening oplopen door langdurig fysiek contact, of door gebruik te maken van dezelfde kleding of hetzelfde stoffen meubilair als een besmet persoon.

Voor Janssen begon het allemaal in februari 2022. Ze kreeg lichte huiduitslag, met jeuk. Na een bezoekje aan de huisarts kreeg ze hooikoortspillen mee. Zonder succes. Toen de jeuk nog erger werd, begon de huisarts toch aan schurft te denken. Wat volgde was de eerste van de in totaal zeven (!) schurftkuren die de studente onderging.

‘Achteraf denk ik dat ik de eerste behandeling niet helemaal goed heb gedaan’

‘Achteraf gezien denk ik dat ik die eerste behandeling niet helemaal goed heb gedaan’, blikt Janssen terug. ‘Ik wist ook niet waar ik moest beginnen en waar ik allemaal rekening mee moest houden.’ Tijdens de kuren komt ze erachter dat álles van stof gewassen moet worden of in zakken moet worden gestopt. De schurftmijt kan namelijk drie dagen overleven buiten het lichaam op stof en textiel. Dus ook op canvastasjes of op dat ene elastiekje dat altijd om de pols zit.

‘Daarnaast is het belangrijk om niks van je huisgenoten over te slaan: alles wat zij – of je bedpartner – aanraken moet ook in de was.’ Een opsomming volgt: ‘Denk aan handdoekjes, het douchegordijn, de badmat, wc-mat en het tapijt. Ook mag je geen kleding meer uitlenen en moet je jassen niet bij elkaar ophangen.’

Voorzichtiger

Nu is de studente wat voorzichtiger dan voorheen en denkt ze eerder na voordat ze op een stoffen bank gaat zitten of wie ze op haar eigen bank laat zitten. ‘Op een gegeven moment durfde ik zelfs niet meer naar college, want daar zijn ook stoffen stoelen. Ik werd er een beetje panisch van.’

‘Mensen kwamen naar mij toe voor advies’

Om te voorkomen dat andere studenten tegen dezelfde problemen aanlopen, besloot Janssen haar behandeling vast te leggen in een stappenplan, het schurftplan. Het document van drie a4-tjes wordt inmiddels veel gedeeld onder Nijmeegse studenten. ‘Toen meer mensen om mij heen schurft kregen, kwamen ze naar mij toe voor advies. Mijn hele verhaal met ervaringen en tips heb ik in het plan gezet,’ vertelt ze.

Zo leerde Janssen dat het vaak aanbrengen van crème tegen schurft slecht voor de huid is. Deze en andere tips deelt ze in het plan. ‘Ik hoop natuurlijk dat anderen wat aan de tips hebben, maar ieder lichaam reageert anders op schurft. Zelf loop ik nu nog steeds bij de dermatoloog, omdat mijn huid erg is aangetast door de schurft en de vele kuren.’

Mentaal zwaar

Schurft brengt overigens niet alleen fysieke problemen met zich mee, maar ook mentaal is het zwaar. ‘De kuur zelf was niet per se het zwaarst, maar de stress die er elke keer bij kwam kijken wel.’ Zo moest Janssen voor elke kuur nadenken wat ze in zakken moest doen, wat ze moest wassen, waar ze was geweest en wie ze dus mogelijk had besmet. ‘Daar zag ik telkens echt zó ontzettend tegen op.’

Na de kuur is het ook niet meteen duidelijk of je ervan af bent. De jeuk kan namelijk wel zes weken aanhouden. Tot die tijd moet je oppassen waar je gaat zitten en al helemaal met wie je in bed duikt. Ook voor dat laatste heeft Janssen een goede tip opgenomen in het plan. ‘Misschien toch maar exclusief worden met je scharrel,’ zegt ze met een knipoog.