In het moderne studentenleven is eenzaamheid een groot probleem, ook voor internationals. Er wordt veel over gepraat door beleidsmakers en in de medezeggenschap, maar hoe is het voor de studenten zelf? Vox interviewde een aantal van hen over hun ervaringen. Deze keer: Sofia Athanasiadou uit Griekenland.

‘Ik voel me niet zozeer eenzaam als internationale student, maar meer als individu,’ zegt Sofia Athanasiadou. Ze is masterstudent Physics and Astronomy. ‘Ik heb me nooit buitengesloten of niet welkom gevoeld in Nederland, hoewel de taalbarrière wel lastig is als je met mensen buiten de universiteit wilt praten. Het kan de communicatie in de weg staan.’

‘Als ik een reden moet noemen waarom ik me eenzaam voel als internationale student, dan is het de heimwee,’ vertelt ze. ‘Er zijn culturele verschillen tussen Nederland en Griekenland en er zijn dingen van thuis die je niet kunt vervangen. In het begin wilde ik de verschillen ontdekken en me aanpassen. Het was spannend om een nieuwe cultuur, lifestyle en mentaliteit te leren kennen.’

Maar na een jaar zonder een bezoek aan haar thuisland, begon ze dingen van Griekenland te missen waar ze nooit bij stil had gestaan. ‘De wittebroodsweken van het in het buitenland studeren liepen af. In het begin miste ik niets. Maar op de lange termijn maken sommige dingen toch het verschil: eten, het weer, communicatie, het gemeenschapsgevoel, feesten en vermaak in het algemeen, hoe mensen met elkaar omgaan…’

Vervreemding

‘Heimwee hebben en dan zo lang niet terug kunnen gaan is stressvol,’ vertelt Athanasiadou. ‘Het feit dat ik er niet voor mijn geliefden thuis kan zijn als ze me nodig hebben, dat is het ergst!’ Ze zocht steeds meer contact met mensen in Griekenland. ‘Meer dan met mensen hier. Logischerwijs vervreemdde me dat van mijn directe omgeving.’

Na een tijd had ze door dat ze eigenlijk geen leven had in Nederland, wat haar sociale leven er niet makkelijker op maakte. ‘Ik ga nu meer naar de universiteit en probeer mezelf te dwingen om meer contact te krijgen met Nederlanders,’ vertelt ze. ‘Ik moet die verloren tijd inhalen en proberen meer te integreren in bestaande groepen.’

Dezelfde interesse

Mensen stellen zich wel voor haar open, merkt Athanasiadou. ‘Vooral in de academische wereld, daar is samenwerken met andere nationaliteiten de norm. De interactie gaat makkelijk, het is de perfecte plek om mensen met dezelfde interesses te spreken.

Het is belangrijk om je leven te leiden op de plek waar je woont, zegt ze: ‘Ik zou internationale studenten aanraden om vanaf het begin betrokken te zijn bij de universiteit en om zich open te stellen voor vriendschappen. Je moet er zelfs in zekere zin moeite voor doen bij de Nederlanders. Je zal er minder heimwee door krijgen en je meer geaccepteerd voelen. Je moet inzien dat je ervoor gekozen hebt om er te wonen en het niet als iets tijdelijks zien.’