Eenzaamheid is een groot probleem onder studenten, ook bij internationals. Het thema staat regelmatig op de agenda van beleidsmakers en de medezeggenschap, maar hoe beleven studenten het zelf? Vandaag: Borjan Ilin uit Macedonië.

Borjan Ilin is al bijna vier jaar in Nijmegen. Hij studeert psychologie en zit in zijn derde jaar. Tijdens zijn verblijf hier heeft hij zich zeker af en toe eenzaam gevoeld. Nederland is voor veel internationale studenten een moeilijk land om in te wonen, zegt hij: ‘Het is altijd lastig als je niet gewoon de straat op kunt gaan, de gemeenschap in, om met mensen te praten. Nederlanders maken ook niet zoveel contact buiten hun eigen groep en je moet alle sociale dingen hier altijd goed plannen.’ Wat het niet gemakkelijker maakt, is dat je vaak niet verstaat wat er wordt gezegd.  Dat geldt ook voor het leven op de universiteit. ‘Nederland, misschien zelfs specifiek Nijmegen, is een moeilijke plek.’

In de stad heb je een Nederlandse gemeenschap en een internationale, zegt Ilin. ‘En die twee mengen niet echt. Ze hebben eigen werelden waarin ze met gelijken verblijven.’

Hij merkt dat op de campus, maar ook in het restaurant waar hij werkt als afwasser. Daar is contact maken met de Nederlanders evenmon eenvoudig, met name door de taalbarrière. ‘In het restaurant werken ook allerlei mensen die nooit Engels hebben geleerd, dus dan heb je een extra drempel.’

Weggestopt

Ilin wilde niet in Macedonië blijven en ging op zoek naar een Engelstalige studie op het gebied van biologie. Hij kwam eerst terecht bij Life Sciences aan de HAN. ‘Toen ik aankwam, was ik optimistisch. Ik dacht dat Nederland erg internationaal georiënteerd was. Ik zag bij aankomst ook Italianen, Spanjaarden, Luxemburgers en Duitsers.’

Die woonden allemaal in studentencomplex Vossenveld. ‘Weggestopt in the middle of nowhere. De hogeschool had daar zijn eigen woongroepen en alle internationale Life Sciences-studenten vertoefden daar. We hadden niet echt contact met Nederlanders, los van de paar studenten die vakken volgden bij het Engelse programma.’

Geen sociaal leven

Later verhuisde Ilin naar Hoogeveldt en stopte hij met zijn studie om psychologie te gaan studeren aan de Radboud Universiteit. Vanwege de stress begon hij zich erg eenzaam te voelen. ‘Eerst stopte ik met werken om me volledig op mijn opleiding te kunnen concentreren. Ik pakte het weer op toen ik mijn studie op orde had. Maar op dat moment had ik eigenlijk nauwelijks nog een sociaal leven. Je ontmoet wel mensen op de universiteit, maar die zijn daar ook om te studeren. Ze zijn allemaal gestresst. Het is heel anders dan met mensen omgaan in je vrije tijd.’

‘Het is goed om vriendschappen te waarderen zo lang ze duren, in plaats van je te concentreren op de eenzaamheid’

Het hielp ook niet dat al zijn medestudenten van de HAN de stad verlieten, omdat ze niet blij waren met het studieprogramma. ‘Dus aan het eind van de zomer ging bijna iedereen die ik kende naar andere steden of landen. En ik was de hele zomer aan het werk om het volgende jaar te kunnen betalen.’

Hij voelde zich niet direct geroepen iets aan zijn situatie te doen. ‘Ik heb mijn leven al een paar keer helemaal omgegooid. En als dat zo vaak gebeurt, denk je gewoon “oké, opnieuw”. Het is goed om vriendschappen te waarderen zo lang ze duren, in plaats van je te concentreren op de eenzaamheid. Er komt wel weer iemand anders. Er zijn altijd coole mensen in de buurt.’

Mengen

Ilin denkt dat het verstandig zou zijn om internationale studenten en Nederlandse studenten in studentenwoningen te mengen. ‘Op Hoogeveldt zijn die gescheiden werelden echt een probleem, het komt daar nauwelijks voor dat de verschillende culturen mengen.’

Hoe het komende jaar eruit zal zien? ‘Vraag me dat over een half jaar nog maar eens’, antwoordt hij lachend. ‘Het zal vast nog wel een keer gebeuren dat al mijn vrienden vertrekken, net als bij de hogeschool. Het is best moeilijk in Nijmegen. Ik ben op andere plaatsen in Nederland geweest, en daar leek het minder moeilijk om met mensen te praten dan hier. Misschien zijn andere steden meer internationaal georiënteerd. De beste manier om sociale contacten te vinden in Nijmegen is via social media, zodat je internationale bijeenkomsten of potluck dinners kunt vinden via bijvoorbeeld Facebook. Ik ben er nog nooit geweest, maar ik heb van vrienden gehoord dat ze heel leuk zijn.’