Studeren en raadslid zijn, gaat dat wel samen?
Verschillende studenten van de Radboud Universiteit azen op een plek in de Nijmeegse gemeenteraad. Hoe is het om je studie te combineren met gemeenteraadswerk? Vox vroeg het aan ervaringsdeskundigen Giselle Schellekens en Rob Jetten. ‘Studeren is geen fulltime baan.’
Het zou ook dit jaar zomaar kunnen dat een aantal studenten terechtkomt in de gemeenteraad. Er staan er namelijk weer heel wat op de kieslijsten voor de aanstaande verkiezingen op 21 maart. Niet voor het eerst, want in voorgaande jaren kwam het regelmatig voor dat studenten hun studentenleven in Nijmegen combineerden met een politieke functie. Giselle Schellekens (28, gemeenteraadslid Nijmegen voor PvdA) en Rob Jetten (30, Tweede Kamerlid D66) kunnen hierover meepraten. Zij werden als masterstudent gekozen voor de gemeenteraad.
Was het moeilijk om je studie en studentenleven te combineren met de gemeenteraad?
Schellekens: ‘Nee. Als student ben je namelijk erg flexibel, je kunt je eigen tijd indelen. Zeker ook, omdat ik vaak vakken koos met weinig verplichte uren. Daardoor had ik bijvoorbeeld tijd om bij bewoners langs te gaan én kon ik na een raadsvergadering wat langer naborrelen. Wat dat betreft drukten mijn voorgaande bijbaantjes in de horeca zwaarder op mijn studie, want dan was ik vaak pas om vijf uur thuis. Achteraf bezien was de gemeenteraad gewoon een soort extra vak. En ja, dan moest ik soms een biertje overslaan, maar ik heb nog steeds genoeg kunnen feesten. Veel studenten vergeten dat studeren geen fulltime baan is. Met een beetje discipline en goede planning moet iedere student deze combinatie aankunnen!’
Jetten: ‘Dat was goed te combineren. Je kon je week grotendeels zelf indelen, dus die twintig uur aan raadswerk waren prima te doen. Dat was een voordeel, omdat ik overdag naar activiteiten kon die niet in de agenda van andere raadsleden pasten. Soms overlapten mijn studie Bestuurskunde en de gemeenteraad elkaar zelfs, omdat ik opgedane kennis en ervaring vanuit beide kanten heel direct kon toepassen. Wel moest ik stoppen met mijn horecabijbaan, dat werd teveel. Maar voor de gemeenteraad kreeg ik ook al een behoorlijke vergoeding, dus dat was geen probleem. En er was voldoende tijd om ook af en toe stappen, want dat hoort ook bij het studentenleven.’
Heb je je als raadslid speciaal ingezet voor studenten?
Schellekens: ‘Nee, dat niet, en daar heb ik ook bewust voor gekozen. Ik wilde niet “die student” in de raad zijn. Je moet breder kijken dan je eigen belangen, niet handelen vanuit de aard van je doelgroep. Daarom lijkt een studentenpartij me bijvoorbeeld ook geen goed idee, want dat is een erg eenzijdige blik. Natuurlijk zijn er beleidsmatige thema’s die ook voor studenten belangrijk zijn, zoals mijn portefeuille (wonen, red.). Maar je hebt altijd te maken met verschillende maatschappelijke groepen.’
Jetten: ‘In 2010 was ik lijsttrekker van D66 Nijmegen. Er stonden toen veel thema’s hoog op onze agenda die belangrijk waren voor studenten. Denk aan huisvesting, bereikbaarheid van de campus, openingstijden van winkels en stageplekken voor hbo en mbo. We hebben ons hard gemaakt voor dit soort thema’s, waarmee we ons dus inzetten voor studenten.’
Is het belangrijk dat er studenten in de gemeenteraad zitten?
Schellekens: ‘Zeker! Ik vind dat de gemeenteraad zoveel mogelijk verschillende groepen moet herbergen, dus ook studenten.’
Jetten: ‘Ze horen er thuis. Daarbij is het goed dat er een aantal jongeren in de raad zitten, omdat ik merkte dat bepaalde partijen zoals de studentenraad van het ROC eerder geneigd waren om naar ons toe te stappen.’
Ter promotie: hoe zou je de gemeenteraad verkopen aan studenten?
Schellekens: ‘Allereerst is de lokale politiek erg leuk. Je ziet snel tastbaar resultaat en je kent de mensen die je politieke acties beïnvloeden. Daarnaast is het eindelijk een kans om eens buiten je studentenbubbel te treden. Je leert de stad op een hele andere manier kennen en komt nieuwe mensen tegen. Veel studenten beseffen niet dat je niet perse naar een ver land hoeft om in aanraking te komen met een andere cultuur.’
Jetten: ‘Tijdens mijn periode in de raad heb ik kanten van Nijmegen gezien die ik niet zag in mijn veilige studentenbubbel. Je leert veel nieuwe mensen en verenigingen kennen en je oefent direct invloed uit op je eigen stad. Plannen worden snel geconcretiseerd en problemen meteen aangepakt. Daarbij heb ik de Nijmeegse gemeenteraad altijd ervaren als erg gezellig. Na een pittig debat, dronk iedereen een biertje met elkaar.’
Heb je nog advies voor studenten die zich verkiesbaar willen stellen voor de gemeenteraad?
Schellekens: ‘Als je de ambitie hebt, blijf dan niet in je luie stoel zitten. Pak je verantwoordelijkheid en bemoei je actief met de politiek. Daarbij wil ik ook nog advies geven aan de politieke partijen: zij zetten studenten vaak niet hoog genoeg op de lijst. Ze denken dat studenten niet genoeg ervaring hebben. Dikke doei! Iedereen kan vanuit zijn of haar eigen ervaring spreken. Leeftijd is geen bepalende factor om een goede volksvertegenwoordiger te zijn. En bij iedere andere baan moet je toch ook worden ingewerkt?’
Jetten: ‘Je komt niet van de een op de andere dag in de gemeenteraad. Verdiep je, ga naar zittingen, wordt al eerder actief bij een politieke partij. En spreek je ambities bij die partij ook vooral uit, ze willen je maar al te graag helpen.’
Stijn schreef op 20 maart 2018 om 07:58
“Veel studenten vergeten dat studeren geen fulltime baan is. Met een beetje discipline en goede planning moet iedere student deze combinatie aankunnen!”
Twintig uur per week werken naast je studie is een grote opgave. Zo blijkt ook uit het jaarlijkse onderzoek van VOX naar de tijdsbesteding van studenten. Het is heel bewonderenswaardig dat het Giselle Schellekens en Rob Jetten lukte om studie en raadswerk te combineren. Aan de andere kant is het zeker geen schande wanneer een student, met of zonder excellente planvaardigheden, zijn of haar volledige werkweek besteed aan een (voltijds!) studie.
Giselle schreef op 20 maart 2018 om 16:09
Daar heb je gelijk in, goed punt Stijn! Dat is absoluut geen schande.