De huidige universitaire studentenraad (USR) heeft zijn laatste vergadercyclus afgerond en geeft na de zomervakantie het stokje door aan de nieuwe lichting. Hoe heeft deze USR het afgelopen jaar gefunctioneerd? We blikken terug met rector magnificus Bas Kortmann. Ik neem afscheid van deze USR met… ‘Een zekere weemoed. Je leert de studenten kennen, je ziet ze in hun rol groeien. Ik kijk met plezier op deze jaargang terug, de medezeggenschap heeft goed gefunctioneerd. De studentenraad is kritisch, maar bereid samen te werken. Of ik ze nog een jaar zou willen houden? Nee, het hoort zo. Je moet de positie ook aan anderen gunnen.’ Tijdens de eerste universitaire gezamenlijke vergadering (UGV), september 2011, greep voorzitter Roelof de Wijkerslooth ferm in. De USR werd vermanend toegesproken, in feite in de hoek gezet. ‘Volgens mij valt dat wel mee. De voorzitter greep tijdens de eerste vergadering in omdat bleek dat de discussie onvoldoende ingekaderd werd. De UGV mag niet verworden tot een eindeloze vergadersessie.’ Het is even aftasten? ‘Ieder jaar gebeurt het wel dat we tegen de nieuwe USR moeten zeggen: deze kwestie is vorig jaar afgerond, we gaan deze discussie niet opnieuw beginnen. Dat gaat niet: de universiteit is gebaat bij continuïteit.’ ‘Daarbij is het zo dat studenten niet altijd beseffen dat het grote aantal mondelinge en schriftelijke vragen een belasting is op de organisatie. De UGV draait om zaken die universiteitsbreed spelen. Niet ieder incident kan daar worden behandeld. Naarmate het jaar vordert, leert de USR en wordt het  minder. Opvallend vind ik trouwens dat de gekozen fracties rondom de verkiezingen weer meer vragen gaan stellen, zij willen zich kennelijk profileren.’ Op welk punt heeft de USR u weten te verbazen? Wat hebben ze binnengehaald? ‘Ze hebben dit jaar een uitstekende internationaliseringsnota afgeleverd. Daar hebben ze veel energie in gestoken en op vakkundige wijze de vinger op facultaire zere plekken gelegd. De punten zijn eendrachtig onder onze aandacht gebracht en de nota heeft directe invloed op het beleid gehad.’ Zelf noemt de USR de behandeling van het profileringsfonds in het voorjaar. Ze stelden dat de voorgestelde maatregelen onrechtvaardig hard waren voor studentbestuurders. ‘Het is niet zo dat wij daar geen oog voor hadden, maar in eerste instantie leek het daar inderdaad wel op af te stevenen. Er wordt vanwege vreemde langstudeermaatregelen van de overheid een groter beroep gedaan op het profileringsfonds. Verhogen van het budget van dit fonds is geen optie: we hebben al een relatief groot fonds. Maar de studenten benadrukten terecht dat het principieel niet eerlijk is dat de bestuurders daarvan de dupe zouden worden. Ze hebben dat principiële punt goed uitgespeeld. We zijn daarop tot een goede overgangsregeling gekomen.’ Wat heeft de USR geheel verkeerd aangepakt? ‘Dan denk ik aan de vacatiegeldenregelingen. Ik ben blij dat ze deze hebben aangesneden, want wij waren zelf niet eens op de hoogte van de – in onze ogen ongelukkige – facultaire regelingen. De uitkomst is in mijn ogen goed, maar ik denk dat de studenten zichzelf wel eens afvragen of het gelukkig is geweest dat ze de kwestie hebben aangesneden.’ Waar moet de nieuwe USR in het volgende jaar goed op letten? ‘Ik zou de studenten willen vragen goed op te letten en te kijken wat er in Den Haag gebeurt. Koester een gezond wantrouwen jegens politiek en overheid. De studenten hebben te weinig van zich laten horen, het verzet tegen de langstudeerboete was maar beperkt. Pas op voor het afschaffen van de beurs in de masterfase. Ik geloof dat daar een rol is weggelegd voor de landelijke studentenbonden, maar ook voor de universitaire en facultaire organen. Studenten onderschatten soms hoeveel invloed ze hebben.’ / Mark Merks