Ze waren vanmorgen de eersten op de Oude Waal in de Ooijpolder: studenten van schaatsvereniging Lacustris. 'Het ijs is verrassend goed.'

Die wind! Oh die wind maakt het zo verschrikkelijk koud op de Oude Waal. ‘Luuk heeft een ijspegel aan zijn wimper, heb je die gezien?’ roept een van de studenten. Het is half acht als de leden van studentenschaatsvereniging Lacustris zich verzamelen op het ijs in de Ooijpolder. Ze zijn de eersten.

‘Alleen dit al’, verzucht Kai Vijverberg (student SPH aan de HAN) met een glimlach boven zijn sjaal als hij op de bevroren rivierarm staat. Hij kijkt naar beneden: zijn schaatsen op natuurijs. Hij heeft nog geen rondje gereden en vindt de fietstocht over de dijk nu al de moeite waard. Vorig jaar januari was hij – lid van de natuurijscommissie – hier voor het laatst. Meestal schaatst hij binnen, hij doet onder meer aan shorttrack.

Scheuren

Terwijl de lucht nog roze is, maakt Vijverberg zijn eerste slagen. Om even later blij terug te komen. ‘Het ijs is verrassend goed.’ Ja, er zitten scheuren in en verderop zijn windwakken, maar er is ruimte genoeg om heen en weer te schaatsen.

Bij de studenten heeft zich inmiddels een Arnhemmer gevoegd die voor zijn werkdag begint, een uurtje wil schaatsen. Zielsgelukkig glijdt hij voorbij – een paar jaar geleden bedreef hij de schaatssport nog op professioneel niveau, vertelt hij.

‘Ga nooit alleen het ijs op’

Geke Kloosterziel, student Nederlands, legt uit waarom de studenten al zo vroeg op het ijs staan: wie wil, kan nog op tijd in de collegezaal zitten. Kai Vijverberg moet zo door naar zijn stage-adres. Voor hij zijn schaatsen weer uittrekt, wil hij nog wel even een advies meegeven aan iedereen die vandaag de ijzers onderbindt: ‘Ga nooit alleen en rijd alleen daar waar anderen al gereden hebben.’

Nog een tip: kleed je goed aan. Tegen de wind in is het echt Siberisch koud. Maar de zon die boven de dijk kruipt en van het ijs een spiegel maakt, compenseert de ontberingen. ‘Dit is echt onbetaalbaar’, zegt een Lacustris-schaatsfanaat.