De universiteit is niet langer katholiek, maar op de studentenkerk heeft dat geen invloed, denkt campuspastor Jos Geelen. Voor de sfeer op de universiteit vreest hij wél. 'We gaan hier straks keiharde wetenschap bedrijven, zonder hart.'

Studentenpastor Jos Geelen is vrolijker dan je zou denken gezien het nieuws van gisteren. Hij lacht veel aan de telefoon. Voor hem was het dan ook geen nieuws, de bisschop van Den Bosch vertelde Geelen al vóór de aankondiging dat het predicaat ‘katholiek’ van de universiteit verdwijnt. ‘We gaan als studentenkerk ook niks organiseren hoor, geen gebedswaken of zo’, lacht Geelen.

Was u verrast?

‘Nee. Temeer omdat het ook al zo lang speelt. De bisschoppen vallen met name over zaken binnen het Radboudumc, zoals abortus en euthanasie. De komst van het transgendercentrum (het Radboudumc startte in maart een polikliniek voor kinderen tot en met 15 jaar, red.) was denk ik wel de druppel die de emmer deed overlopen. Tegen deze ontwikkeling kunnen wij niks meer doen, vrees ik. Maar waarom stoten de bisschoppen niet alleen het ziekenhuis af, denk ik dan. Ik bleef hopen op een andere afloop. Je hoeft niet per se door één deur, maar je moet het toch samen kunnen regelen.’

Geelen is teleurgesteld in zowel de universiteit áls de bisschoppen, zegt hij. Het predicaat ‘katholiek’ vindt hij, in lijn der verwachting, een verrijking voor de universiteit. ‘Ik kreeg ook voor de beslissing bijvoorbeeld gelovige geneeskundestudenten op bezoek, die vinden dat ze met gewetensvragen over euthanasie of abortus niet bij hun professoren terecht kunnen’, zegt de pastor. ‘Ze worden gewoon weggebonjourd. Dat vind ik erg. Daarom zag en zie ik het als een verrijking om een katholieke universiteit te zijn.’

Heeft het verlies van het predicaat daar nog verdere invloed op?

‘De universiteit zegt: we blijven wel uitgaan van de principes van het katholieke ideaal: barmhartigheid, gemeenschap, familie. Ja, nú nog wel. Ik vrees dat dat over tien jaar wegvaagt. Dan gaan we hier keiharde wetenschap bedrijven, en zit er geen hart meer in. Nu waren er tussen de bisschoppen en het universiteitsbestuur steeds discussies, maar dat is juist niet erg. Ik geloof echt dat er over vijf of tien jaar een nieuwe generatie studenten en medewerkers komt, die denkt: “zo gek is dat katholicisme nog niet”. En dan is het te laat.’

Wat gaat dit alles betekenen voor de studentenkerk?

‘Ik heb er alle vertrouwen in dat de financiering voor de studentenkerk gewoon doorgaat. De bisschop gaat alle charmes in de strijd gooien. Ik weet dat hij er alles aan zal doen om het lijntje tussen kerk en universiteit, en dus ook de student, te behouden. ‘

En gaan uw werkzaamheden veranderen?

‘Ik denk van niet. Als studentenkerk zijn we door zowel bisschoppen als universiteit heel familiair geïnformeerd. En dat toont heel veel respect. Ik neem aan dat die respectvolle houding ook verder gecontinueerd zal worden. We zijn een open huis, daarover krijgen we veel lof. Er kan hier van alles naast elkaar bestaan: er is een stilteruimte, DITO komt hier (organisatie voor lhbtqi-jongeren, red.) en ook moslims en andere christenen zijn welkom. Of de universiteit nu katholiek is of niet, dit hebben we toch maar mooi.’

Heeft het besluit volgens u invloed op het imago van de universiteit?

‘Het woord katholiek stond al nergens meer vermeld in de naam, en we weten ook dat men de universiteit niet per se kiest omdat die katholiek is. Aan de statuten komen had echter niet gehoeven. Je gaat de grondwet ook niet aanpassen omdat je je zin niet krijgt. Ik vind het in dat opzicht echt heel jammer. De katholieke identiteit komt met een boodschap: hier is íedereen welkom. Het is alsof je een arm afhakt. Met één arm kun je ook wel leven, maar met twee is het toch prettiger.’