Niet te veel alcohol drinken, voorzichtig omgaan met spullen van de universiteit en streven naar duurzaamheid en diversiteit. Met haar nieuwe gedragscode hoopt de universiteit verenigingen in het gareel te houden. Maar niet iedereen kan zich vinden in het document: vooral studieverenigingen zijn kritisch.

Vindicat-achtige taferelen zijn in Nijmegen niet bekend, en dat wil de Radboud Universiteit graag zo houden. Daarom heeft de afdeling Student Life een gedragscode opgesteld die naar eigen zeggen ‘preventief van aard’ is en ‘goed gedrag’ aanmoedigt. De belangrijkste regels: het bestuur van een vereniging zorgt ervoor dat activiteiten niet uit de hand lopen, dat leden elkaar niet onder druk zetten om (te) veel te drinken en dat ze respectvol met elkaar omgaan. Ook moet het bestuur incidenten binnen de vereniging melden aan de universiteit. Desnoods mogen ze daarvoor midden in de nacht een medewerker van Student Life wakker bellen.

‘We komen er waarschijnlijk niet onderuit: als je niet tekent ben je de sigaar’

Besturen moeten de gedragscode voor het begin van het nieuwe collegejaar ondertekenen om officiële erkenning van de universiteit te krijgen. Zonder die erkenning kunnen ze geen aanspraak maken op kantoorruimte, bestuursbeurzen en subsidies.

Verenigingen die de gedragscode onderschrijven, beloven verder dat ze bij beleidskeuzes een duurzame afweging maken, streven naar een inclusief karakter en erop toezien dat leden zorgvuldig met eigendommen van de universiteit omgaan. Op het eerste gezicht geen vreemde regels – wie vindt nu dat studenten de campus moeten kunnen slopen? Toch klinkt er kritiek vanuit de studentengemeenschap. Vooral studieverenigingen vinden dat ze te weinig inspraak krijgen.

De sigaar

‘Ik vind het prima dat er een code komt, maar het was fijn geweest als we erover hadden mogen meepraten’, reageert Maartje Slot, penningmeester van studievereniging Babylon (Communicatie- en informatiewetenschappen). ‘Ik denk dat we de gedragscode wel gaan ondertekenen, hoewel we het er nog niet uitgebreid over hebben gehad. We komen er waarschijnlijk niet onderuit: als je niet tekent ben je de sigaar. Zonder bestuursbeurzen wil niemand meer bestuurswerk doen, en waar kunnen onze leden heen als de bestuurskamer dicht moet?’

Om verenigingen meer duidelijkheid te geven bracht Student Life onlangs een ‘Q&A’ over de gedragscode uit. Yara Bon, voorzitter van studievereniging Mundus (Geografie, Planologie en Milieu): ‘Sommige van onze vragen werden weggenomen, zoals wat inclusiviteit en duurzaamheid inhouden en hoe we de gedragscode onder de leden moeten verspreiden. Maar we hebben nog steeds veel vragen.’

‘Er zijn 170 studentenorganisaties, die kunnen we niet stuk voor stuk laten meepraten’

‘Ons grootste knelpunt is de verantwoordelijkheid voor het gedrag van leden’, aldus Bon. Ze vreest dat het bestuur moet opdraaien voor alles wat de leden doen, ook buiten de vereniging. Liefst zou Bon de gedragscode helemaal niet ondertekenen, maar ze denkt dat ze er uiteindelijk niet onderuit komt. ‘Eigenlijk verplicht de universiteit ons om te tekenen.’ Volgens Bon en Slot delen andere studieverenigingen hun kritiek. Bon: ‘Ik hoop dat ze van zich laten horen. Als we dat samen doen, staan we sterker.’

Geen gekke dingen

Martijn Gerritsen, woordvoerder van de Radboud Universiteit, reageert op de kritiek: ‘In de gedragscode staat dat de regels binnen de context van de studentenorganisatie moeten worden toegepast. Het is dus niet zo dat het bestuur altijd en overal voor het gedrag van leden verantwoordelijk is.’

Volgens Gerritsen hebben de verenigingen genoeg te zeggen gehad bij het opstellen van de gedragscode. Zo waren de koepelverenigingen betrokken bij het opstellen van het document. ‘Er zijn 170  studentenorganisaties, die kunnen we niet stuk voor stuk laten meepraten.’

‘De mogelijkheid om niet te ondertekenen is er altijd’, aldus Gerritsen. ‘Dan raak je inderdaad je bestuursbeurzen kwijt, maar er staan ook geen gekke dingen in de gedragscode.’ Het erkenningsreglement heeft verenigingen juist een hoop te bieden, vindt Gerritsen. ‘Het geeft duidelijkheid over wat studentorganisaties van de universiteit kunnen verwachten, zoals bestuursmaanden en subsidies. Bovendien komen erkende organisaties in aanmerking voor het huren van gratis onderwijszalen en het volgen van trainingen.’

Niet bang meer

Behalve studieverenigingen moeten ook sport-, cultuur- en gezelligheidsverenigingen hun handtekening onder de gedragscode zetten om door de universiteit erkend te worden. Die lijken tot nu toe minder kritisch dan de studieverenigingen. Jory Strijbos, voorzitter van Cultuur op de Campus: ‘Als een vereniging nu de gedragscode zou overtreden, vertrouw ik erop dat Student Life eerst in gesprek gaat.’ Maar Strijbos vraagt zich af of dat ook over tien jaar nog het geval is, als er andere mensen bij Student Life werken. ‘Onze angst was, zeker in het begin, dat Student Life zijn macht zou kunnen misbruiken door zonder overleg ondersteuning in te trekken.’

‘Voor ons verandert er niks’

Deze angst is nu weg, geeft Strijbos aan. ‘Uiteindelijk bleek dat Student Life door Dienst Studentenzaken wordt gecontroleerd. Daarmee hebben studenten een middel om besluiten van Student Life aan te vechten.’ De culturele verenigingen die Strijbos vertegenwoordigt hoeven zich volgens hem nergens druk om te maken. ‘Onze verenigingen hebben geen eigen huis, drinken over het algemeen weinig en zijn al redelijk duurzaam.’

Ook Bart Verschure, praeses van gezelligheidsvereniging Ovum Novum, maakt zich weinig zorgen om de gedragscode. ‘Voor ons verandert er niks’, zegt hij. ‘We hebben goed contact met de universiteit, en voor de introductieperiode hebben we al een eigen gedragscode ondertekend.’ Bovendien gaat het om algemeen geaccepteerde normen, voegt Verschure toe. ‘Er staat in de gedragscode niets waar wij niet achter staan. Mijn opvolger en ik gaan het dan ook sowieso ondertekenen.’