De studenten van letteren zitten alweer in de collegebanken, maar op de bètafaculteit is het nog tentamenweek. Zegen of vloek? ‘Ik ben altijd bang dat ik het niet red.’

Emma de Vries (18) studeert scheikunde en is tweedejaars:
‘Gistermiddag maakte ik mijn tentamen DNA-technologie. Na een uurtje pauze ging ik weer aan de bak voor het tentamen dat morgen op me wacht. Het liefst studeer ik voor de vakken die ik goed begrijp, maar als ik de vakken waar ik moeite mee heb snap, is het des te leuker. In de tentamenperiode ben ik altijd heel erg gestresst, bang dat ik het niet red. Vooral omdat je constant het vooruitzicht hebt van nóg een tentamen. Daarom ben ik liever gewoon bezig met college en practica, dan voel ik niet de hele tijd die druk.’

Max Frencken (20) en Tom Herfs (24) zijn tweedejaars biologiestudenten:
Frencken: ‘Vrijdag staat mijn tweede en laatste tentamen – biofysica – op het programma. Ik studeer de hele week, meestal maak ik dagen van acht uur. Zo houd ik de avonden vrij. In tentamenperiodes ben ik wat meer op de universiteit te vinden dan normaal, maar ik vind het minder zwaar dan de collegeperiode, waarin je veel verschillende vakken met verschillende practica moet voorbereiden en volgen.’
Herfs: ‘Het is fijn om samen te studeren voor biofysica, want we kunnen elkaar helpen. Ik begin elke dag om half negen, ik ben geen avondstudeerder. Het fijne aan deze weken is dat ik me kan focussen op één vak, er echt voor kan gaan zitten. Je kunt altijd leukere dingen doen, maar ik vind studeren niet erg.’

Leanne Kosse (22) is derdejaars medische biologie:
‘Dit jaar ben ik penningmeester van BeeVee, de studievereniging van biologie. Dat betekent dat ik pendel tussen de bibliotheek en de bestuurskamer. Soms moet ik de boekhouding doen, een andere keer heb ik een vergadering. Het is een drukke periode, want de afsluiting van mijn bestuursjaar komt er aan. Het bestuurswerk is wel eens lastig te combineren met het voorbereiden van tentamens, maar toch vind ik het niet vervelend. Er is tijd om alle stof goed door te nemen.’ / Karlijn Ligtenberg