Het Te land, ter zee en In de lucht-parcours was er. Johan Vlemmix was er. De zon scheen en de bakken jeugdsentiment deden de rest. De eerste editie van Fiets 'm erin van het dispuut Baldr was een succes. 'Ik heb dit altijd al een keer willen doen.'

Wie keek er vroeger niet naar Te land, ter zee en in de lucht? Kandidaten konden iedere week van een andere schans af, zo snel of bijzonder mogelijk. De meerderheid van de deelnemers haalde de overkant niet en maakte ergens op het parcours een doodsmak.

Het tv-programma Te land, ter zee en in de lucht wordt al tijden niet meer opgenomen, maar een variant op het parcours van het onderdeel ‘Fiets ‘m erin’ is gewoon te huur. ‘En toen dachten wij: dat is gaaf!’, zegt Henri van Omme van het organiserende dispuut Baldr. ‘Het is de bedoeling dat we er een jaarlijks terugkerend studententoernooi van maken.’

De opkomst is – zeker voor een eerste editie – prima. Er zijn zo’n vierhonderd studenten, die in clubjes van verschillende samenstelling van de schans afgaan en zo’n dertig meter verder aan de bel willen trekken. Verreweg de meesten van hen halen niet eens de helft.

Twee duikers
Een enkeling valt behoorlijk hard. ‘Een blauwe plek hoort erbij’, zegt Van Omme. ‘Maar we hebben wel degelijk goed over de veiligheid nagedacht. Zo krijgt iedereen die meedoet een helm op.’ Er liggen twee duikers in het water en alle fietsen hebben een lege jerrycan achterop. ‘Zo voorkom je dat als een deelnemer verstrikt raakt in zijn fiets hij mee naar de bodem zinkt.’

De eerste die onder luid gejuich de bel wel haalt, is Lise Marie Timmerhuis. ‘De gouden tip is: niet trappen. Gewoon goed sturen is genoeg. Het is wel even eng, maar ik wilde dit als klein kind altijd al een keer doen. Nu kan dat en dan grijp ik mijn kans natuurlijk. Het is heel leuk en het water is helemaal niet zo koud als ik dacht.’

Een uitgebreide fotoreportage vind je op onze Facebookpagina.