Per 1 januari volgt Theo Engelen, hoogleraar Geschiedenis, Paul Sars op als decaan van de letterenfaculteit. ‘Ik ga proberen meer een eenheid te maken van de letterenfaculteit.’ Wat is het eerste dat u op de agenda gaat zetten als u straks decaan bent? ‘Ik heb het grote voordeel dat mijn voorganger, Paul Sars, het zo goed heeft gedaan dat ik vooral kan verdergaan op zijn pad. Dat ken ik goed, want de laatste anderhalf jaar was ik al vicedecaan. Maar wat ik graag bereikt zou hebben op het moment dat ik met emeritaat ga, is dat de medewerkers van de letterenfaculteit wat meer over de muren van hun eigen afdeling kijken. Dat gebeurt nu te weinig.’ Waar blijkt dat uit? ‘Ik ontdekte het zelf toen ik in het bestuur van de faculteit kwam: ik wist precies wat er binnen mijn eigen afdeling gaande was, maar daar hoorde ik over zaken die binnen andere afdelingen speelden, waar ik absoluut geen weet van had.’ Wat gaat u daar aan doen? ‘Ik ga proberen meer een eenheid te maken van de letterenfaculteit. We beginnen met een soort van bezinningsmiddag op 21 januari. Alle medewerkers worden daarvoor uitgenodigd. Dan gaan we met z’n allen praten over waar de faculteit voor staat, wat we doen, waarom we belangrijk zijn voor de samenleving en hoe we dat moeten uitdragen.’ Het is de laatste jaren steeds lastiger geworden om geld te krijgen voor letterenonderzoek. Hoe gaat u daarmee om? ‘Paul Sars heeft om die reden de afdeling die ondersteunt bij het werven van fondsen en subsidies al flink versterkt. Er is een functionaris aangesteld die uitzoekt welke subsidies en fondsen er zijn en die assisteert bij het doen van aanvragen en dergelijke. Onderzoekers zijn daar dus veel minder tijd mee kwijt en omdat hij het overzicht heeft, loopt je niet het risico dat je eigen onderzoekers met elkaar concurreren om onderzoeksgeld.’ U bent historicus. Hebt u straks nog wel tijd voor onderzoek? ‘De bedoeling is dat ik een dag in de week vrij ben om onderzoek te doen. Die ‘vrije’ dag zal ik met alles dat ik in mij heb verdedigen. Ik ben een boek aan het maken over levenslopen door de eeuwen heen. Rhythm of Life gaat heten. Dat wil ik in die tijd schrijven, zodat ik bij mijn emeritaat een mooi boek kan afleveren.’ U schrijft in uw vrije tijd jeugdboeken. Komt u daar straks nog aan toe? ‘Ik heb in het afgelopen jaar al geen bladzijde meer geschreven. Ik ben dus bang dat dat moet wachten tot na mijn pensioen. Er zijn al ideeën zat. Ook een paar waar mijn uitgever al groen licht voor heeft gegeven. En ik ben al bezig met een boek over een katholiek jongensinternaat in het Brabant van de jaren vijftig – al mijn boeken hebben een historisch tintje. Dat is de eerste voor na het decanaat.’ / Bregje Cobussen