Door asbest heeft het project vertraging opgelopen, maar tegen het einde van de zomer moet het Berchmanianum worden opgeleverd. Vanuit een hoogwerker worden de paden die het nieuwe academiegebouw met de rest van de campus verbinden al zichtbaar.

In overall en met een helm op het hoofd lopen tientallen bouwvakkers op de bouwplaats rond. Naast het voormalige klooster Berchmanianum staan twee hoogwerkers, op de achtergrond klinken boren, hamers en andere machines. Het is een drukte van jewelste om het Berchmanianum tijdig klaar te stomen tot het nieuwe academiegebouw van de universiteit.

Ondanks eerder onderzoek werd er bij de start van het project meer asbest aangetroffen dan verwacht. ‘We hebben meer moeten slopen en moeten dus ook meer herstellen’, vertelt Michel ter Berg van het Universitair Vastgoed Bedrijf (UVB). ‘Ook hebben de aannemers door de actuele grote vraag in de markt moeite met het vinden van voldoende werkkrachten.’

Het bouwproject zal dan ook later dan gepland worden opgeleverd: halverwege de zomer of iets later, een precieze datum wil Ter Berg er niet op plakken. De vertraging zet bovendien extra druk op het budget. ‘Het is een uitdaging om in deze situatie binnen de begroting te blijven,’ aldus de adjunct-directeur van het UVB.

Krattenconstructie

Op het zevenenhalf hectare grote terrein worden de verbindingen tussen het Berchmanianum en de omliggende gebouwen steeds duidelijker, zeker gezien vanuit een hoogwerker. De nieuwe hoofdas loopt in een rechte lijn van het Berchmanianum naar het Maria Montessorigebouw. De weg zal zelfs onder de nieuwbouw van sociale wetenschappen door lopen.

Het nieuwe pad heeft een bijzondere constructie. ‘Om zo weinig mogelijk te moeten graven, hebben we kratten gelegd als ondergrond voor het pad’, vertelt ter Berg. ‘Zo ondervinden de wortels van bomen geen schade.’

In de as van het Berchmanianum naar het Erasmusgebouw is gekozen voor een klinkerverharding.  Parallel loopt een pad met ‘halfverharding’. Richting Max Planck Instituut blijft de route onverhard.

Bomen en storm

De storm van 18 januari heeft zwaar gewoed op het terrein. Bovenop de reeds gerooide bomen gingen er nog eens 100 à 150 bomen tegen de vlakte. Kruinen en stammen braken af, andere bomen gingen met wortel en al tegen de vlakte. Bovendien was er heel wat schade aan de kruinen van de bomen.

‘Alle schade is inmiddels opgeruimd’, vertelt ter Berg. De kruinen zijn met hoogwerkers geïnspecteerd. Waar nodig werden takken bijgewerkt. ‘De veiligheid is nu weer op orde. Later dit jaar wordt het terrein opengesteld voor de bewoners van de campus en de wijk.’

De storm creëerde wel een groter dan voorziene open ruimte op het terrein. De adjunct-directeur van het UVB wil er creatief mee omspringen. ‘Op verschillende plekken op de campus hebben we al buitenstudiewerkplekken. Studenten maken daar graag gebruik van. Waarom zou dat hier ook niet kunnen?’

Ter Berg voegt nog toe dat in het najaar en op nationale bomendag 2019 een stevig aantal bomen in dit gebied geplant zal worden. ‘Door selectieve uitdunning en nieuwe aanplant van bomen kunnen we meer vitaliteit in het bos brengen. Decennialang was er sprake van achterstallig onderhoud.’

Blusvijver

Toen er nog jezuïeten in het Berchmanianum woonden, lag er een grote vijver op het terrein. Die  is lang geleden gedempt, zodanig dat er nu een bodemsanering moest plaatsvinden. Op basis van oude foto’s is er voor gekozen om de vijver in ere te herstellen. Omdat watervogels wel eens viseitjes verspreiden, is het niet uitgesloten dat er na verloop van tijd vissen in de vijver zullen zwemmen.

Daarnaast zal de vijver het hemelwater opvangen en bufferen. ‘In geval van calamiteiten kan de gemeentelijke brandweer het water gebruiken om het Berchmanianum te blussen’, zegt ter Berg. ‘Maar we hopen natuurlijk dat dit nooit nodig zal zijn.’