Twitter kan een link medium zijn, dat heeft het relletje rond Roos Vonk nog maar eens bewezen. Maar driftig twitterende academici op de campus wijzen vooral op de voordelen – mits goed gebruikt. ‘Vonk is als een voetballer met een gele kaart.’ ‘Ik zag de bewuste tweet van Roos Vonk ‘live’ voorbij komen in mijn timeline’, zegt taalwetenschapper en social mediakenner Christine Liebrecht (@christineliebr). ‘Ik dacht direct: ‘Hier gaat gedoe van komen’, vooral vanwege de formulering. Daarna zag ik het sneeuwbaleffect groter en groter worden. Op zo’n moment is er geen weg meer terug en ben je de controle kwijt – dat is denk ik het grootste gevaar van Twitter.’ Haar advies? ‘Een scherpe mening moet kunnen, maar pas op hoe je het zegt.’ De rel na de tweet van Vonk toont aan dat je als hoogleraar op Twitter behoorlijk onderuit kunt gaan. ‘Mijn stelregel is: zet geen dingen op Twitter die je ook niet hard door de gang zou roepen’, zegt Mireille Vaal (@mireillevaal), loopbaancoach aan de Radboud Universiteit. Vaal adviseert (vooral) studenten over het gebruik van social media. ‘Als je wat meer controversiële dingen gaat roepen, zoals Vonk, is dat ook prima. Maar je moet er dan wel rekening mee houden dat zoiets consequenties kan hebben. Het is namelijk niet zo dat het hele gebeuren ophoudt op het moment dat jij uitlogt. Mijn advies zou zijn: houd je taalgebruik beschaafd, ook als je discussie op wilt wekken.’ Dat is hoogleraar Nederlandse letterkunde Jos Joosten deze week in ieder geval goed gelukt, met zijn Facebookpost over de rede van Dimitri Verhulst. ‘Ik vind het leuk om stukjes te schrijven en daarin stelling te nemen. Maar ik ga voor zo’n berichtje wel even zitten en denk er ook goed over na. Waar de grens ligt qua taalgebruik? Dat zou ik niet weten. Mijn bericht uitte stevige kritiek, maar het ging mijn vakgebied aan en dit is al langer een discussie onder mijn collega’s. Het was dan ook vakinhoudelijke kritiek en niet op de persoon gericht. Dan mag je van mij behoorlijk pittig zijn. Dat is denk ik een belangrijk verschil met het twitterberichtje van Vonk. Al vind ik trouwens ook wel dat dat behoorlijk opgeblazen wordt hoor. Vonk heeft de pech dat ze een soort voetballer met een gele kaart is geworden – die moet opletten en mag minder.’ Johan Oosterman (@JohanOosterman), hoogleraar Middeleeuwse literatuur, vaart een veiligere online koers. ‘Ik heb besloten om vooral positief te twitteren. Enkel over mijn professie, maar wel met een persoonlijk tintje. Anders is het net of er een machine twittert en dat is voor niemand leuk.’ Oosterman is het bewijs dat social media niet alleen leuk kan zijn, maar ook nuttig. ‘Ik heb mijn netwerk via Twitter echt vergroot en heb op die manier al verzoeken gekregen om een keer ergens te komen spreken. Daarnaast kun je buiten het vakgebied op een laagdrempelige manier kennis laten maken met je werk. Ook kun je er vragen kwijt op het moment dat je iets onbekends tegenkomt. Dat heeft verrassend vaak succes.’ Tot slot wijst Oosterman nog op één nadeel. ‘Het is wel tijdrovend, en inderdaad ook behoorlijk verslavend.’ / Tim van Ham