Lastig hoor, zo’n laatste column van het jaar. Vooral als de Vox-borrel al is geweest en je als mosterd na de maaltijd nog een stukkie moet tikken. Want waar moet het in godsvredesnaam nog over gaan? De toiletten heb ik voorlopig wel gecoverd, met dank aan de klimatologische omstandigheden staat de luxaflex al dagen stabiel open – ik heb gewoon verdomd weinig te zeiken. Zelfs de taalbeheersing van mijn studenten in de recent ingeleverde werkstukken viel mee. Dan houdt het toch wel redelijk op voor mij als, volgens de Vox-redactie, ‘mopperpot van de Radboud Universiteit’. Natuurlijk, er zijn altijd wel schokkende zaken om over te schrijven, maar die hou ik liever nog even onder de pet om mijn kruit droog te houden voor het nieuwe universitaire jaar.

Waarover vandaag dan wel? Over de wedstrijd van gisteravond schrijf ik maar niet, omdat dit ten eerste geen sportcolumn is en deze column ten tweede op woensdag geschreven wordt, waarmee de wedstrijd van gisteravond feitelijk de wedstrijd van komende avond is en er daarom door mij weinig zinnigs over gezegd kan worden, behalve in de voorbeschouwende zin – maar dat staat dan weer wat raar als-ie na de wedstrijd gepubliceerd wordt. Ik heb het dus, met andere woorden, ook niet gemakkelijk vandaag.

Dus is het bladvulling wat ik hier doe, niets meer en niets minder. Een volstrekt zinloze exercitie. Letters typen om voldoende woorden te vormen zodat er toch nog een column ontstaat. Driehonderd woorden staan ervoor, en als je dan een woord als ‘ervoor’ uit elkaar trekt in ‘er’ en ‘voor’ schiet dat, hoewel taalkundig onjuist, toch wel lekker op. En heb ik over dertig woorden – dat is nog een zin of twee – lekker vakantie. Om er daarna, in augustus, weer lekker tegen aan te gaan, met nieuw gemopper en nieuw gezeik. Prettige vakantie!