Vandaag is het Wereld Aids Dag en staat de strijd tegen deze ziekte centraal. Aan het woord is David Burger, recent benoemd tot hoogleraar Klinische Farmacie in Nijmegen en specialist op het gebied van HIV en AIDS-medicatie. Wat gaat er binnen nu en tien jaar veranderen op het gebied van HIV- en AIDS-bestrijding?

‘Een HIV-besmetting betekent niet langer dat je niet oud kunt worden’, stelt Burger. ‘Dat is een enorme vooruitgang. Maar in ontwikkelingslanden is nog veel winst te behalen. Daar kunnnen in de toekomst nog veel meer patiënten worden behandeld. Hierdoor zal het aantal HIV-besmettingen nog verder teruglopen.’ Momenteel doet Burger onderzoek naar pre-expositie profylaxe (PrEP), een behandeling waarbij gezonde mensen in een risicogroep medicijnen krijgen, om besmetting met HIV te voorkomen. Die methode klinkt als een oplossing voor de HIV-problematiek, maar niets is minder waar. ‘Mensen zouden hun hele leven medicijnen moeten slikken’, zegt Burger. ‘Dat kost heel veel geld en dat is er niet. En wat te denken van de bijwerkingen? Veertig, vijftig jaar medicijnen slikken, dat is niet goed voor je. De enige échte oplossing is een vaccin.’

Een sombere toekomst
Of dat vaccin er ooit gaat komen, is de vraag. ‘HIV is een heel slim virus, dat zich blijft ontwikkelen. Het onderzoek loopt al tientallen jaren en heeft miljarden gekost, maar er is nog steeds geen remedie gevonden. Ik zie de toekomst wat dat betreft somber in.’

Optimale medicatie
Juist daarom moet de medicatie die er wél is, verbeterd worden, stelt Burger. Hij onderzoekt manieren om de HIV-medicatie voor onder anderen zwangere vrouwen en kinderen in Afrika zo doeltreffend mogelijk te maken. ‘Seropositieve kinderen moeten zo min mogelijk medicijnen slikken en die medicijnen moeten zo min mogelijk bijwerkingen hebben. Maar het moet ook betaalbaar zijn. We zoeken dus naar een zo goed mogelijke therapie, tegen zo laag mogelijk kosten. Een kind met HIV hoort zich niet druk te maken over het driemaal daags slikken van zijn medicijnen, die moet zorgeloos op school zitten.’ /Joep Sistermanns