‘Een op de vijf oud-studenten met een studieschuld is wanbetaler’, kopte de NOS gisteren. Moeten we ons zorgen maken? De informatievoorziening aan studenten kan beter, zegt studieadviseur Nol Vermeulen, maar laten we niet te panisch doen.

Van de oud-studenten kampt 20 procent met betalingsproblemen. Is dat een probleem waar de universiteit iets mee moet? Nol Vermeulen, studieadviseur bij Letteren, denkt dat er zeker wel dingen verbeterd kunnen worden. De communicatie bijvoorbeeld. Studenten, maar ook ouders, weten soms gewoon de spelregels niet en dat kan later voor problemen zorgen.

Verwachtingsmanagement

‘Het heeft volgens mij te maken met verwachtingsmanagement. Op voorlichtingsdagen op middelbare scholen zou eigenlijk al gestart moeten worden met uitleggen hoe het studiefinancieringssysteem werkt’, zegt Vermeulen. Veel opleidingsinstellingen laten dit liggen, omdat het hun verantwoordelijkheid niet is. Zij besteden op zulke dagen liever aandacht aan voorlichting over hun specifieke opleidingen.

Er staat natuurlijk wel informatie over bekostiging op websites, zegt de studieadviseur, maar dan moet je wel weten dát het er staat en waar je het kan vinden. Veel ouders weten volgens Vermeulen bijvoorbeeld niet dat zij ook geacht worden financieel bij te springen als ze het kunnen betalen. ‘Veel ouders laten hun kinderen alles zelf betalen, terwijl het stelsel niet zo bedoeld is. Dan loopt een schuld onnodig snel op.’

Ook de communicatie van DUO richting student kan beter. Volgens Vermeulen kreeg je vroeger eens in de zo veel tijd een brief toegestuurd waarin de hoogte van je schuld stond vermeld. Tegenwoordig moet je actief zelf kijken.

Een voorbeeld van hoe dat kan uitpakken, geeft Joni Visser, rechtenstudent en penningmeester bij studentenvakbond AKKU. Hij deelde recentelijk op Facebook dat de hoogte van zijn studieschuld 50.000 euro bedraagt. Tijdens een staking in Den Haag dacht hij nog dat het 35.000 euro was. Het bedrag had hij, net als andere demonstranten, op zijn rug geplakt. ‘Ik had toen even snel uitgerekend hoeveel dat voor mij moest zijn’, vertelt hij. Pas later ging hij kijken op de website van DUO. Zo kwam hij erachter dat hij zijn studieschuld 15.000 euro te laag had ingeschat.

Geen zorgen

De rechtenstudent maakt zich liever geen zorgen over zijn schuld, omdat hij er nu toch niets meer aan kan veranderen. Dat kost energie en die energie steekt hij liever in studeren om op tijd klaar te zijn. Visser verwacht dat terugbetalen geen probleem wordt: gewoon een goede baan vinden en dan moet het wel lukken.

Hoewel er verbeteringen mogelijk zijn in het verwachtingsmanagement, vindt ook Vermeulen dat studenten niet in de stress moeten schieten. De cijfers van de NOS zeggen weinig, vindt hij. Welk deel van die wanbetalers komt van de universiteit? In het onderzoek is geen onderscheid gemaakt tussen studenten van het mbo, hbo en de universiteit. En met een academisch diploma op zak is de kans op een goedbetaalde baan waarmee je je schuld kunt aflossen nu eenmaal een stuk groter.