Drie studenten hebben Masterpeace 024 opgericht, en doen nu een poging de wereld te verbeteren. Ze beginnen in Nijmegen. ‘Als je niets doet, verandert er sowieso niets.’

‘De wereld willen verbeteren klinkt misschien onrealistisch, maar dat valt best mee,’ zegt Sascha Wijnhoven, masterstudent Creative Industries. Samen met vier andere Nijmeegse studenten richtte ze Masterpeace 024 op, een team gelieerd aan – maar onafhankelijk van – de internationale Masterpeace. Masterpeace  is een grass-root peace movement, die mensen op lokaal niveau wil stimuleren om bij te dragen aan een duurzame wereld met minder conflicten. Verspreid over 45 landen zitten clubs die de kernpunten van Masterpeace als leidraad hebben, veelal in conflictgebieden. En nu is er dus ook een team in Nijmegen.

Vrede is hard werken
Nijmegen is niet bepaald een conflictgebied, geeft Wijnhoven toe. ‘Nijmegen is een open stad, dus onze motivatie is heel anders dan die van de clubs in conflictgebieden. Maar ook hier kunnen we iets betekenen, want botsingen komen overal voor. Bovendien vind ik het belangrijk om altijd aan vrede te blijven werken.’
De student vindt het zonde dat veel mensen met goede ideeën rondlopen en vervolgens niets ondernemen omdat ze denken dat het toch niet zal werken. Of omdat ze geen flauw idee hebben hoe ze moeten beginnen. ‘Daar willen wij graag bij helpen door bijeenkomsten te organiseren waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en helpen.’

De eerste activiteit van Masterpeace 024 is al een feit. Op 16 juni vindt in samenwerking met de Huiskamer een Bread Above Bombs diner plaats in de studentenkerk, waarna in de openlucht de documentaire Be A Nelson vertoond zal worden. ‘Met elkaar eten vinden we een goed startpunt om saamhorigheid en maatschappelijk bewustzijn te genereren,’ vertelt Wijnhoven.
Masterpeace beperkt zich niet tot de universiteit. Door middel van educatie op basisscholen en middelbare scholen willen ze aannames bestrijden die kinderen al vroeg aanleren. ‘Kinderen vormen al snel vooroordelen, bijvoorbeeld over mensen met een lagere opleiding of een andere afkomst. We willen kinderen hier bewust van maken.’ Ook zouden ze het leuk vinden om asielzoekers en studenten met elkaar in contact te brengen. ‘We willen een dialoog tot stand brengen: wat kunnen wij van hen leren, en wat zij van ons?’

Droom groot
De drie dromen groot, dat staat wel vast. ‘Als je niets doet, verandert er sowieso niets,’ vindt Wijnhoven. Ze vindt studenten de aangewezen personen om voor verandering te zorgen. ‘We zijn gedreven, geïnteresseerd in de wereld om ons heen en willen onszelf ontwikkelen. Waarom zouden we niet wat van onze talenten en energie steken in iets dat mensen samenbrengt?’/ Jasmijn Lobik