Sommige Duitse studenten van de Radboud Universiteit wonen net over de grens, andere zijn naar Nederland geëmigreerd. Nu alle colleges online te volgen zijn en je de grens niet meer zo gemakkelijk passeert als voorheen, staan Duitse studenten voor de vraag: ga ik wel in Nijmegen studeren en zo ja, op welke manier?

‘Ze controleren niet alle grensovergangen en als je een goede reden hebt voor je reis, word je niet tegengehouden’, verzekert eerstejaarsstudent Comparative European History Mirell Leskov (19). Ze woont vlak over de grens in Kleef. Eens per week rijdt ze met haar auto naar Nijmegen om colleges op de campus te volgen.

Hoewel ze een sluiproute neemt waar volgens haar minder grenscontroles zijn, is het passeren van de grens niet zonder zorgen. ‘Ik ben niet bang dat ik Nederland niet in kan, maar eerder dat ik na mijn colleges niet meer naar huis kan,’ vertelt ze. ‘Waarschijnlijk laten ze me wel door want ik heb een goede reden om te reizen, maar toch blijft het spannend.’

Verplichte vakken

Voor Marina (om privacyredenen houdt ze haar achternaam voor zich) is dat een ander verhaal. Zij is niet ingeschreven aan de Radboud Universiteit, maar aan de universiteit van Essen. Daar volgt ze de master Nederlandse Taal en Cultuur. Dit semester zou ze eigenlijk naar Nijmegen verhuizen om een aantal vakken bij de bachelor Nederlandse taal en cultuur te volgen.

‘Je mist de culturele ervaring van in het buitenland studeren’

‘In juni kreeg ik een mail dat de Radboud Universiteit geen Erasmusstudenten aanneemt, maar voor mijn studie is het verplicht om vakken in Nederland te volgen’, vertelt ze. ‘Gelukkig kan ik die nu online volgen.’

Marina zit de hele dag achter haar laptop, maar is naar omstandigheden tevreden met haar keuze. ‘Ik leer veel van de vakken, maar ik mis de culturele ervaring van in het buitenland studeren wel.’

Niet naar huis

Eerstejaarsstudent Psychologie Bram Tebbe (22) had geen zin om nog in Duitsland te wonen en verhuisde ongeveer een maand geleden naar Nijmegen. ‘Ik heb veel energie om mij heen nodig’, vertelt hij opgewekt. ‘Waar ik eerst woonde, een stad in Duitsland, was het sinds corona wel erg stil en een beetje saai.’

Daarom was voor hem de keuze snel gemaakt: op zoek naar een kamer in zijn nieuwe studentenstad. Nu heeft hij een gezellige omgeving en mist hij thuis niet.

‘Ik wilde laatst voor het eerst weer terug naar mijn ouders gaan, maar dat kon niet’, zegt Bram. ‘Als ik vanuit Duitsland terug zou komen, moet ik hier namelijk twee weken in quarantaine. Dat wil ik niet.’

Hij denkt dat hij een uitzondering is. Veel Duitse studievrienden en andere internationals missen hun familie wel en houden het minder goed vol. ‘Ze lijken soms een beetje depressief omdat ze de hele dag op hun kleine studentenkamertje zitten.’