Morgen komen driehonderd alumni van de managementfaculteit samen om afscheid te nemen van de Thomas van Aquinostraat, huisvester van de diverse opleidingen sinds 1989. Vanaf december loopt het 'dorpsstraatje' langzaam leeg. Drie verhuisverhalen. 

Mathijs van Doorn: ‘Vertrek met weemoed’

‘We gaan het pleintje voor ons kantoor wel missen. Iedereen loopt voorbij, maar gelukkig krijgen we in het nieuwe gebouw ook een goede plek, met alle studieverenigingen samen vlak bij de entree van de managementfaculteit.

Hier hangt 25 jaar ervaring van Synergy in de TvA aan de muur, minstens tien jaar in dit kantoor. In onze nieuwe kamer kunnen we dit helaas niet allemaal kwijt, daar is minder muur en vooral veel glas.

Er is wel wat weemoed bij het vertrek. Dit is voor weinig mensen de mooiste plek van de campus, maar wel een plek waar je zo’n groot deel van je studiejaren hebt doorgebracht. Dat is ook wat ik verneem van alumni op de Facebookpagina bij het afscheidsevenement.’

Mathijs van Doorn is secretaris van Synergy, studievereniging van Bedrijfskunde.

Marcel Wissenburg: ‘Ik houd niet van verhuizen’

‘We kunnen niet alle boeken meeverhuizen. Ik heb zo’n dertig boeken overgedaan aan Oxfam Novib, die ze hoopt te verkopen. We hebben als afdeling even overwogen om de boeken te verschepen naar een minder bedeelde universiteit. Maar dat kost bakken met geld, en of die boeken op de universiteit van Kabul nu zo veilig zijn, valt ook maar te bezien.

Mijn vergadertafel moet ik afstaan, daar is geen ruimte voor. Het is te hopen dat ik op mijn nieuwe kamer wel mijn schilderijtjes aan de muur kan hangen. Ze hebben ons al verteld dat dat niet kan, maar dat zullen we nog wel zien.

Dit is natuurlijk een heel raar gebouw, maar het heeft wel de menselijke maat en het is toch je huis. Ik houd niet van verhuizen dus ernaar uitkijken doe ik ook niet. Als we nu naar een mooi, negentiende-eeuws gebouw zouden gaan, maar dat is helaas niet zo. Een voordeel van het nieuwe gebouw is wel de nabijheid van de Hortus. Wie weet kan ik daar af en toe een mooie lunchwandeling maken.’

Marcel Wissenburg is hoogleraar Politieke theorie en sinds 1990 bewoner van TvA.

Esther-Mirjam Sent: ‘TvA was een ramp voor studenten’

‘Het mooie van een verhuizing is dat je gedwongen wordt eindelijk eens je troep op te ruimen. Er zijn anders altijd belangrijker dingen te doen. Op mijn nieuwe kamer is minder ruimte voor boeken en papieren, maar zo erg is dat niet. Ik kan goed leven met de ruimte die ik krijg toebedeeld.

Toen ik hier voor de eerste keer kwam dacht ik meteen: ‘Ha gezellig, zo’n leuk dorpsstraatje geeft wel een mooi campusgevoel, anders dan de grootschaligheid van campussen in Rotterdam of van de Vrije Universiteit in Amsterdam. Dit leek me een plek waar je je echt thuis zou kunnen voelen, en die belofte is waargemaakt.

Iedereen doet alsof verandering altijd een verbetering is, maar dat is niet per se zo. Het is overigens ook weer niet dat ik erg tegen de verhuizing op zie. We krijgen een modern, transparant gebouw, wat zeker voor studenten een vooruitgang is. De Thomas van Aquinostraat was voor veel studenten een ramp als ze een docent moesten vinden. Velen hebben een ‘open deur-beleid’, maar het schiet natuurlijk niet op als niemand die open deur kan vinden.’  

Esther-Mirjam Sent, sinds 2004 bewoner van de TvA, is hoogleraar Economische theorie en economisch beleid.