De zwarte drab uit de koffieautomaten dient als mest voor oesterzwammen, die je vervolgens in de kantine weer naar binnen lepelt in de vorm van soep. Vandaag in de week van de duurzaamheid: dingen die je nog niet wist over het afval op de campus.

1. Op ons koffiedik groeien oesterzwammen.

Het koffiedik van alle koffieautomaten in het Radboudumc gaat naar de Versfabriek in het Honigcomplex. Daar dient de drab als bemesting. Oesterzwammen groeien er prima op. De paddenstoelen vinden vervolgens hun weg weer terug naar het UMC in de vorm van soep, vegetarische kroketten en bitterballen die in het personeelsrestaurant worden verkocht. Ook handig: na de kweek wordt uit het koffiedik groengas gewonnen, en daar rijden sinds twee jaar alle Nijmeegse stadsbussen op.

2. Papierverwerking neemt niet af, maar toe.

Je zou verwachten dat er door de digitalisering minder papier in de container verdwijnt, maar dat is niet zo. Sterker nog, de papierverwerking neemt toe. De reden daarvoor is dat er enorm veel papieren archieven gedigitaliseerd worden, om vervolgens bij het oud papier te eindigen. Vorig jaar zette de universiteit in de maanden juli en augustus maar liefst 2600 archiefdozen bij het oud papier.

3. Vierkante tomaten belanden in een aparte container.

Naast papier, plastic en radioactief afval wordt ook genetisch gemanipuleerd materiaal in aparte containers afgevoerd. Naast vierkante tomaten (ja, er zijn echt mensen op de universiteit die zich daar mee bezig houden) moet je daarbij denken aan bloemen in onnatuurlijke kleuren en gemodificeerde tumors.

4. Op de uni wordt geen afval verbrand.

Veel studenten en medewerkers denken dat de vier iconische schoorstenen aan de rand van het UMC  bedoeld zijn voor afvalverbranding – een hardnekkig gerucht is dat het de schoorsteenpijpen van het mortuarium zouden zijn  – maar dat klopt niet. Ze staan weliswaar bij een afvalcentrum, maar dienen enkel voor de verwarming van het ziekenhuis. Van de vier schoorstenen zijn er trouwens maar twee werkzaam, de andere twee staan eigenlijk alleen ‘beschermd stadsgezicht’ te zijn. Daarom mogen ze niet gesloopt worden.

5. Op afvalscheiding valt nog veel te winnen.

Jaarlijks voert de universiteit een afvalcontrole uit: willekeurige prullenbakken en containers worden geleegd en het afval wordt met de hand uitgeplozen. Zo bleek er vorig jaar maar liefst 25 procent plastic in de prullenbakken van de UB te zitten. Daar is nu een oplossing voor, want de prullenbakken hebben deze week plaatsgemaakt voor een gescheiden afvalbak in de hal. Ook op het UMC wordt al langere tijd op grote schaal plastic gescheiden. Maar feit blijft dat de meeste plekken op de universiteit zo’n bak niet hebben, terwijl ook daar ongetwijfeld veel plastic in de prullenbakken eindigt. Daar valt voor de universiteit dus nog veel te winnen, want of studenten hun flesjes en koekjesverpakkingen van verre naar de UB komen brengen, is nog maar de vraag.