Een inzamelingsactie voor de Vlaamse vlogger Acid levert binnen een dag ruim 100 duizend euro op. Dat is veel meer dan de schadevergoeding die hij van de rechter moet betalen. En de teller loopt nog.

Gisteren is de influencer veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden, een boete van 800 euro en een schadevergoeding van 20 duizend euro. Maar spijt heeft hij niet.

Acid mengde zich in de zaak rond Sanda Dia, de student die is overleden aan een gruwelijke ontgroening van de Leuvense studentenvereniging Reuzegom. De daders kregen lichte straffen, wat veel mensen als klassenjustitie beschouwen. Acid heeft enkele namen onthuld, ook van een lid dat niet bij de ontgroening aanwezig was.

De ouders van dit laatste lid hebben een restaurant, dat bedolven werd onder de negatieve reviews en nepreserveringen. Zij eisten een schadevergoeding van 200 duizend euro, waarvan de rechter uiteindelijk 20 duizend euro heeft toegekend.

Rest naar stichting

Acids inzamelingsactie schiet ver boven dit bedrag uit. De 100 duizend euro is al bereikt. Het overschot gaat naar de Sanda Dia Foundation, is de belofte. Dat is de stichting van Dia’s vader.

Overigens had Acid geen gevangenisstraf hoeven krijgen, maar hij weigerde een ‘werkstraf’. In de uitspraak van de rechter staat: “Een werkstraf had, gelet op de jeugdige leeftijd van de beklaagde, een passende bestraffing kunnen zijn om de beklaagde kennis te laten maken met arbeid in de niet-virtuele wereld.”

De vlogger wilde geen schikking, omdat hij in zijn ogen niets verkeerd heeft gedaan. Hij hekelt de veroordeling. De schade kunnen ze niet aantonen, meent hij, en waarom heeft hij nu een strafblad en de Reuzegommers niet? Justitie heeft gefaald, vindt hij.

Geen kinderen

In zijn video onderstreept hij dat hij alleen geld van “grote mensen” wil ontvangen, en niet van jonge kinderen die de creditcard van hun ouders stelen. “Alsjeblieft, doe het niet deze keer, want er hangt een zware straf boven mijn hoofd en als ik nu nog eens gepakt wordt met zoiets, dan moet ik naar de gevangenis.”

Ooit riep hij kinderen wél op de creditcard van hun ouders te stelen. Daarmee moesten ze zijn truien kopen.