Vox controleert uitspraken op en over de campus. Deze keer: de biologische ambities van de campus-keukens.

De uitspraak:
‘Aan de Radboud Universiteit serveren we geen plofkip, de eitjes zijn biologisch en het vlees komt van de Groene Slager.’

Wie zegt dit? Gusta Cirkel, directeur van het Facilitair Bedrijf. Zij komt aan het woord in de Volkskrant van dinsdag 3 november vanwege de eerste geheel vleesloze maandag in de Refter. Cirkel deed tegenover de journalist de ‘gezonde en duurzame kernwaardes’ van de universiteit uit de doeken, en wees hem op de milieuvriendelijke kippen, eitjes en andere vleeswaren op de campus.

Wat heeft Cirkel precies gezegd? Navraag bij Gusta Cirkel leert dat de Volkskrant de duurzame ambities iets te rooskleurig heeft verwoord. De gewekte suggestie dat op de campus inmiddels al het vlees van duurzame herkomst is, klopt niet. ‘We doen ons best, maar we kunnen niet beweren dat op de campus in alle restaurants het vlees duurzaam is’, zegt Cirkel. Wat wél klopt, en ze wil het graag nog eens herhalen: ‘Op de campus worden de plofkippen al een paar jaar geweerd en zijn de eieren biologisch.’

Valt er inderdaad geen plofkip te vinden? In de diverse restaurants waar warme maaltijden worden geserveerd: de Refter, het restaurant van het Grotiusgebouw en in de Faculty Club, is de plofkip inderdaad verdwenen. Michiel Buijs van de Faculty Club vertelt dat ze het kippenvlees en de eieren (en nog veel meer) betrekken van Oregional, gespecialiseerd in regionale producten die duurzaam worden geproduceerd. ‘Vroeger zeiden ze: “Wat van ver komt is lekker”, maar steeds vaker geldt dat juist voor het voedsel dichtbij’, zegt Buijs. ‘En omdat er wat productieschakels tussenuitvallen, is het soms nog goedkoper ook’, zo wijst hij bijvoorbeeld op de melk. Ook het Grotius kookt zonder plofkip, zegt hoofd van het restaurant Alfons Kuster.
Met kipfilet belegde broodjes zijn op de campus überhaupt schaars. De kipfilet is verdwenen uit ons assortiment, legt Kuster uit: de duurzame kipfilet is te duur. Het gros van de broodjes komt van Houtop BV, een bedrijf waar volgens de eigen website ‘duurzaamheid tot in alle geledingen is doorgedrongen’. Ook het Grotius redeneert dat wat van dichtbij komt lekker is, zo wijst Kuster naar het fruit en de vleeswaren uit de streek. ‘Sowieso duurzamer. Het helpt weinig als je iets duurzaam produceert en dit vervolgens honderden kilometers vervoert.’

Zijn de eieren inderdaad biologisch? Deze belofte klopt niet. Weliswaar deugen alle eieren die we op de campus oprapen, maar de meeste zijn niet biologisch. Alfons Kuster spreekt van ‘vrije uitloop’, in het restaurant van de medische faculteit zijn het scharreleieren. ‘En die hoeven niet biologisch te zijn’, zegt Bert van den Broek van Vermaatgroep, voedselverstrekker van de medische faculteit en het Radboudumc.
We ontdekken in het Grotius nog een schaal muffins, baksels boordevol ei waarvan de herkomst onduidelijk is. Kuster verwijst naar zijn muffinleverancier bakkerij ’t Kraayennest in Nijmegen, maar die weet evenmin welke eieren er in hun baksels zijn verwerkt. We wenden ons tot de leverancier van de grondstoffen van ’t Kraayennest, Beco Zuid in Veghel, waar de woordvoerder het eindoordeel velt: het ei in de Radboud-muffins is van niet-biologische herkomst.

Is de uitspraak van Cirkel feit of fabel? Dat op de campus niet één plofkip is te vinden klopt. Maar de trots op onze ‘biologische’ eieren is een stap te ver. Beter is van ‘scharreleieren’ te spreken. En wil de universiteit werkelijk dat alle kippen en eieren deugen, dan moet ze afscheid nemen van de huidige muffin. / Paul van den Broek

Dit verhaal staat ook in Vox #3 die nu in de bakken ligt. Je kunt het nummer zoals altijd ook online lezen.